Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa - Płudowska po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 kwietnia 2013 r. sygn. akt II SA/Ol 148/13 w sprawie ze skargi T. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2012 r. nr Rep.[...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od T. O. na rzecz T. N. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2013 r., sygn. akt II SA/Ol 148/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w sprawie ze skargi T. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2012 r. nr Rep. [...] w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia 1. uchylił zaskarżoną decyzję; 2. orzekł, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącego T. O. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok ów zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z [...] 2012 r. [znak [...] (dalej decyzja z [...] 2012 r.) Burmistrz [...] (dalej Burmistrz bądź organ I instancji), po rozpatrzeniu wniosku T. N. (dalej inwestor), ustalił środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia inwestycyjnego polegającego na budowie dwu budynków chowu drobiu o łącznej obsadzie [...], budynku kotłowni, dwu magazynów słomy, magazynu sztuk padłych, szamba, pomieszczeń magazynowo-biurowych na działkach nr [...] obręb [...], gmina [...].
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł T. O. (dalej skarżący) zarzucając organowi I instancji wadliwe ustalenie stanu faktycznego sprawy i błędną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego.
Po przekazaniu tego odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], zwróciło się do Burmistrza między innymi o podanie, jakimi kryteriami kierował się przy ustalaniu stron tego postępowania (ze szczególnym wskazaniem na status skarżącego) i z jakich okoliczności wywodził przesłanki z art. 28 kpa.
Odpowiadając na to wezwanie (w piśmie z dnia 5 listopada 2012 r.) Burmistrz wyjaśnił, że do oceny legitymacji skarżącego do występowania w tej sprawie w charakterze strony podszedł w sposób indywidualny, odzwierciedlający uwarunkowania danego przypadku. Podał, że przesłanki, o których mowa w art. 28 kpa, wywodził biorąc pod uwagę istotne czynniki związane z własnością nieruchomości skarżącego, oznaczoną jako działka nr [...], obręb [...], przeznaczoną pod konkretną zabudowę - planowany rozwój bazy turystycznej basenu jeziora [...]. Uznał więc, że skarżący jako właściciel tej nieruchomości, mimo że nie graniczy bezpośrednio z działką inwestora, jest stroną tego postępowania.
Swe stanowisko w tej kwestii wyraził także skarżący, który w piśmie z 30 października 2012 r. oświadczył, że jest zainteresowany tym postępowaniem, gdyż realizacja spornej inwestycji zagraża interesom [...], której lokalizacja i działalność utożsamiana ma być z nieskażonym środowiskiem.
W ocenie inwestora (zawartej w piśmie z 12 listopada 2012 r.), skarżący nie ma przymiotu strony w niniejszym postępowaniu w rozumieniu art. 28 kpa, gdyż nieruchomość, której jest właścicielem, znajduje się w znacznej odległości od nieruchomości inwestora. Między tymi nieruchomościami położone są inne działki stanowiące własność osób trzecich, którym jednak organ I instancji nie przyznał statusu stron w tym postępowaniu.
Decyzją z dnia [...] 2012 r. nr Rep. [...] (dalej decyzja z [...] 2012 r.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję z [...] 2012 r. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium stwierdziło, że skarżącemu przysługuje przymiot strony w tym postępowaniu. Wskazało, że w tym charakterze skarżący brał udział w postępowaniu przed organem I instancji, m.in. został wymieniony w wykazie stron skierowanym do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, brał udział w postępowaniu uzgodnieniowym przed tym organem, na jego wnioski prowadzone było uzupełniające postępowanie dowodowe, w tym również uzupełnienie raportu. Organ odwoławczy podniósł także, że w toku postępowania nie zostało wykluczone, że nieruchomość stanowiąca własność skarżącego znajduje się w zasięgu oddziaływania spornej inwestycji. Podał przy tym, że nie ma decydującego znaczenia, czy emisje takich czynników, jak gazy czy hałas na poziomie usytuowania działki skarżącego, będą miały oddziaływanie normatywne czy ponadnormatywne. Powołując się na poglądy prezentowane w orzecznictwie sądowym uznał, że normą prawną, z której może być wywodzony interes prawny skarżącego, jest art. 140 Kodeksu cywilnego. Sam fakt możliwości oddziaływania planowanej inwestycji na nieruchomość skarżącego może świadczyć o interesie prawnym w rozumieniu art. 28 kpa. W konsekwencji takiego stanowiska Kolegium nie umorzyło postępowania odwoławczego lecz rozpatrzyło ponownie sprawę i utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.