Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego w przedmiocie wyboru przewodniczącego rady gminy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy Fredropol od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 lipca 2009 r. sygn. akt II SA/Rz 444/09 w sprawie ze skargi Rady Gminy Fredropol na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia 28 kwietnia 2009 r. nr NKII.0911-55/09 w przedmiocie wyboru przewodniczącego rady gminy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 29 lipca 2009 r., II SA/Rz 444/09 oddalił skargę Rady Gminy Fredropol na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z 28 kwietnia 2009 r., Nr NKII.0911-55/09 w przedmiocie wyboru przewodniczącego rady gminy. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że stan faktyczny sprawy jest bezsporny i sprowadza się do stwierdzenia, że Rada Gminy w Fredropolu 20 marca 2009 r. podjęła uchwałę Nr XXXI/204/2009 w sprawie wyboru przewodniczącego Rady Gminy w osobie R. M., który będąc radnym uczestniczył w tym głosowaniu. Wojewoda Podkarpacki działając w oparciu o art. 85, 86 i 91 ust. 1 i 2 w zw. z art. 25a ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stwierdził nieważność tej uchwały. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał, że wzięcie przez radnego udziału w głosowaniu nad wyborem jego kandydatury na stanowisko przewodniczącego rady pozostaje w sprzeczności z art. 25a u.s.g. Przepis ten został wprowadzony do u.s.g. 30 maja 2001 roku przez art. 1 pkt 29 ustawy z 11 kwietnia 2001 r. (Dz. U. Nr 45 poz. 497) jako rozwiązanie o znaczeniu antykorupcyjnym. Jest to przepis szczególny w stosunku do art. 24 tej ustawy. Jego celem jest wprowadzenie gwarancji mających zapewnić uczciwe sprawowanie przez radnego mandatu i wykluczenie wykorzystania jego nie tylko dla własnych korzyści, ale również zabezpiecza jego przed naciskami ze strony organów samorządu terytorialnego z jednej strony zaś z drugiej strony uniemożliwia wyciąganie korzyści ze sprawowanego mandatu. Stanowi on, że radny nie może brać udziału w głosowaniu w radzie ani w komisji, jeżeli dotyczy ono jego interesu prawnego.

Art. 19 ust. 1 u.s.g. określa natomiast zasady wyboru przewodniczącego rady gminy, którego kadencja trwa nie dłużej niż 4 lata od dnia wyboru (art. 16 u.s.g.). Zadania przewodniczącego rady mają charakter czynności materialno-technicznych i polegają głównie na organizowaniu pracy rady i prowadzeniu obrad. Reprezentuje on radę w stosunkach wewnętrznych z innymi jednostkami organizacyjnymi gminy. Zestawienie w/w przepisów pozwala na podzielenie stanowiska organu nadzoru jak również powołanego przez ten organ poglądu orzecznictwa, że nie można zawęzić interesu prawnego, o którym mowa w art. 25a u.s.g. do przepisów wyłącznie prawa materialnego. Może on wypływać również z przepisów prawa ustrojowego, do których należą przepisy, z których wynika prawo radnego do ubiegania się o funkcję przewodniczącego rady gminy. Powyższe stanowisko dotyczące interpretacji interesu prawnego, znajduje potwierdzenie w orzeczeniach NSA z 19.12.2005 r., II OSK 341/05 (Lex nr 19051); z 10.09.2002 r., II SA/Wr 1498/02 (OWSS 2003/1/18) oraz WSA w Lublinie z 20.11.2007 r., III SA/Lu 414/07, Lex nr 341163.

Powyższy wyrok został zaskarżony w całości skargą kasacyjną wniesioną przez Radę Gminy Fredropol. Sądowi I instancji zarzucono naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię:

Strona 1/5