Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary sędzia del. WSA Mirosława Pindelska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Ślizak po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] GmbH od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1856/09 w sprawie ze skargi [...] GmbH na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] GmbH na rzecz Ministra Gospodarki kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt II SA/Wa 1856/09, oddalił skargę G. GmbH na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Przedsiębiorstwo G. GmbH [...] NIEMCY - (dalej zwane G., Przedsiębiorstwo, skarżący, skarżąca Spółka), działając przez pełnomocnika, w dniu [...] marca 2009 r. złożyło do Wojewody Z. wniosek o wydanie pozwolenia na nabywanie, przechowywanie lub używanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.
Wojewoda Z., działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej Kpa, w dniu [...] kwietnia 2009 r. wydał decyzję nr [...], którą umorzył postępowanie w przedmiocie złożonego wniosku.
W uzasadnieniu organ podał m. in., że G. "jest osobą zagraniczną w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), tj. osobą prawną posiadającą siedzibę za granicą". Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 ze zm.), wykluczyła możliwość jej stosowania do takich podmiotów. Oznacza to, że brak jest podstawy materialno - prawnej do merytorycznego rozpatrzenia i załatwienia wniosku z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Minister Gospodarki, po rozpatrzeniu odwołania, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 104 § 1 Kpa uchylił w całości wyżej wskazaną decyzję i odmówił Przedsiębiorstwu udzielenia pozwolenia w przedmiocie złożonego wniosku.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji podał, że G. we wniosku nie sprecyzowało, że nabyte materiały wybuchowe będzie używać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W odwołaniu podało jednak, że usługi związane z wykorzystaniem materiałów wybuchowych zamierza wykonywać także na tym terytorium.
Minister Gospodarki wskazał, że ustawa o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w art. 2 ust. 1 i 2 stanowi, że przepisy ustawy stosuje się do przedsiębiorców i jednostek naukowych, z wyłączeniem jednostek naukowych będących jednostkami organizacyjnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej albo Policji. Przepisy ustawy stosuje się także do osób zagranicznych i przedsiębiorców zagranicznych z zakresie przemieszczania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego. Nie ulega zatem wątpliwości, że pozwolenia mogą być wydawane podmiotom wymienionym w art. 2 ust. 1 powołanej ustawy, a w szczególności przedsiębiorcom. Zatem obywatele polscy pragnący uzyskać przedmiotowe pozwolenie muszą legitymować się statusem określonym w tej ustawie, tj. statusem przedsiębiorcy lub jednostki naukowej. Podmiotom nie posiadającym takiego statusu, pozwolenie nie może być wydane. Oznacza to, że ani obywatel polski, ani osoba zagraniczna, nie spełniający warunku bycia przedsiębiorcą lub jednostką naukową w rozumieniu obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie mogą uzyskać wspomnianego pozwolenia. Dopiero po uzyskaniu statusu przedsiębiorcy, np. poprzez zarejestrowanie na terytorium RP oddziału, podmiot taki jest uprawniony do ubiegania się o wydanie przedmiotowego pozwolenia. Jeśli spełni pozostałe warunki określone w powołanej ustawie, to pozwolenie zostanie mu wydane.