Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 2411/13 w sprawie ze skargi T. w L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od T. w L. na rzecz Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 2411/13 oddalił skargę T. z siedzibą we L. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej.
Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wnioskiem z dnia 5 listopada 2012 r. Komendant Placówki Straży Granicznej w K. wystąpił do Wojewody [...] o wymierzenie kary administracyjnej przewoźnikowi T. z siedzibą we L. wskazując, iż w dniu 28 października 2012 r. w Placówce Straży Granicznej w K. w kierunku wjazdowym do Polski zgłosiła się obywatelka Ukrainy V. T. wraz z synem l. T., którzy podróżowali jako pasażerowie autobusu kursowego marki [...] o nr rej. [...], relacji Czerniowiec-Wrocław i którzy nie legitymowali się ważnymi tytułami pobytowymi uprawniającymi ich do wjazdu na terytorium Polski.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...], na podstawie art. 138 ust. 1-3 w związku z art. 135 ust. 1-2 oraz art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 ze zm.), nałożył na w/w przewoźnika karę administracyjną w wysokości 6.000 EUR, co w przeliczeniu na złote wg średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu wydania decyzji o nałożeniu kary administracyjnej wynosiło 24.951,60 PLN.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosło T. z siedzibą we L., podnosząc zarzuty naruszenia przepisów procedury administracyjnej oraz art. 26 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r.
Po rozpatrzeniu odwołania, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Wojewody [...]. W uzasadnieniu organ II instancji, przywołując treść art. 138 ust. 2 i ust. 3 oraz art. 4 pkt 9 i art. 13 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach, wskazał, że art. 135 ustawy nakłada na przewoźników określonego typu obowiązki. Przewoźnik jest obowiązany do podjęcia działania dla upewnienia się, że cudzoziemiec zamierzający wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada ważny dokument podróży uprawniający do przekroczenia granicy, wymaganą wizę lub inny ważny dokument uprawniający do wjazdu i pobytu na tym terytorium, zezwolenie na wjazd do innego państwa lub zezwolenie na pobyt w innym państwie, jeżeli zezwolenia takie są wymagane. Ustawodawca wyraźnie przesądził, że obowiązek ten dotyczy także przewoźników wykonujących regularne przewozy osób w międzynarodowym transporcie drogowym, z wyjątkiem ruchu przygranicznego (art. 138 ust. 2 ustawy). Podkreślono, że nie jest wystarczający sam fakt posiadania przez cudzoziemca jakiejkolwiek wizy, ale wizy wymaganej, tj. uprawniającej cudzoziemca do wjazdu i pobytu na terytorium RP. Według organu, przewoźnik chcąc wykonywać usługi przewozu osób nie będących obywatelami polskimi przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązany jest zapoznać się z przepisami dotyczącymi przekraczania granic i pobytu w Polsce, jak również w krajach, do których wykonuje transport. Ryzyko nieznajomości przepisów obowiązujących w tym zakresie obciąża przewoźników. Zdaniem organu obowiązki kontrolne przewoźnika względem cudzoziemców wynikające z art. 135 ustawy o cudzoziemcach mają odpowiednie przełożenie na obowiązki pracowników wykonujących usługi przewozu w mieniu przewoźnika. Czynnością, która umożliwia stwierdzenie jaki jest okres ważności wizy, a tym samym, czy uprawnia ona cudzoziemców do wjazdu i pobytu na terytorium RP, jest wgląd w naklejkę wizową. Sprawdzenie daty początkowej i końcowej ważności wizy oraz jej typu należy w świetle art. 135 § 1 ustawy do elementarnych obowiązków przewoźnika. Zachowanie przewoźnika musi charakteryzować się wysokim stopniem staranności, który jest jednak współmierny do zakresu kontroli, wynikającego z art. 135 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach. Z akt niniejszej sprawy wynika, że cudzoziemka nie spełniała warunków wjazdu na terytorium Polski, a także do strefy Schengen, określonych w art. 13 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach i art. 5 ust. 1 Kodeksu granicznego Schengen, przewoźnik nie dołożył zaś należytej staranności w celu upewnienia się, czy cudzoziemcy zamierzający w dniu 28 października 2012 r. wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadali wymagane wizy, uprawniające ich do wjazdu do Polski.