Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.), Sędzia NSA Anna Łuczaj, Sędzia WSA (del.) Kazimierz Bandarzewski, Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska- Karwecka, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Inwestycji i Rozwoju od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 2539/18 w sprawie ze skargi Z. K. i Z. K. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 stycznia 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2539/18, w sprawie ze skargi Z. K. i Z. K., na skutek skargi Z. K. stwierdził nieważność punktu pierwszego decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z [...] sierpnia 2018 r. w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej i oddalił skargę Z. K. w pozostałym zakresie, zaś skargę Z. K. oddalił w całości.
Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z [...] sierpnia 2018 r. po rozpatrzeniu odwołania skarżącej Z. K. od decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2018 r., którą na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1474) udzielono Burmistrzowi [...] pozwolenia na realizację inwestycji drogowej, w punkcie pierwszym uchylił tę decyzję w zakresie odmowy nadania jej rygoru natychmiastowej wykonalności i orzekając w tym zakresie co do istoty nadał decyzji organu pierwszej instancji rygor natychmiastowej wykonalności, a w punkcie drugim utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w pozostałym zakresie w mocy. Uzasadniając decyzję w zakresie rozstrzygnięcia dotyczącego rygoru natychmiastowej wykonalności Minister przedstawił argumentację, z której wynika, że w jego ocenie odmowa nadania rygoru wykonalności przez Wojewodę narusza art. 17 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.
Sąd pierwszej instancji stwierdzając nieważność decyzji Ministra Inwestycji i Rozwoju z [...] sierpnia 2018 r. w punkcie pierwszym, czyli w zakresie, w jakim w tej decyzji uchylono odmowę nadania decyzji organu pierwszej instancji rygoru natychmiastowej wykonalności i nadano decyzji organu pierwszej instancji rygor natychmiastowej wykonalności uznał, że w tym zakresie zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo, mianowicie art. 139 k.p.a., gdyż została wydana na niekorzyść strony odwołującej się.
Skargę kasacyjną od wyroku Sądu pierwszej instancji wniósł Minister Inwestycji i Rozwoju, zaskarżając ten wyrok w części, w jakiej stwierdzono nieważność zaskarżonej decyzji.
Przytaczając podstawy kasacyjne organ administracji zarzucił naruszenie przepisów postępowania to jest:
- art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 139 k.p.a. przez niewłaściwe zastosowanie przejawiające się w uznaniu, że rozstrzygnięcie zawarte w punkcie pierwszym zaskarżonej decyzji stanowi rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 139 k.p.a.,
- art. 145 § 1 pkt 2 wz. z art. 141 § 4 p.p.s.a. i w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przez niewskazanie w uzasadnieniu wyroku, jakie skutki społeczne lub gospodarcze niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności spowodowały rażące naruszenie przez organ odwoławczy zakazu orzekania na niekorzyść.