Skarga kasacyjna na uchwałę R. M. G. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego M. rejon ulic M. i J. G. w Gdańsku
Sentencja

Dnia 10 marca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Mariusz Kotulski ( spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej G. M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 741/14 w sprawie ze skarg D. Sp. z o.o. z siedzibą w G. W. M., S. U, E. Sz. i J. Sz. na uchwałę R. M. G. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego M. rejon ulic M. i J. G. w Gdańsku 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie strona 1/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 10 marca 2015 roku (sygn. akt II SA/Gd 741/14), stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Gdańska z dnia [...] czerwca 2014r., nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego M. rejon ulic M. i J. G. w mieście Gdańsku zaskarżonej przez D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku oraz przez W. M, S. U, E. Sz. i J. Sz, a także zasądził koszty postępowania sądowego.

Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Rada Miasta Gdańska podjęła w dniu [...] czerwca 2014 r. uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego M. rejon ulic M. i J. G. w mieście Gdańsku.

Skarżący W. M, S. U, E. Sz. i J. Sz, pismem z dnia [... października 2014 r. wezwali Radę Miasta Gdańska do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego powyższą uchwałą. Na wezwanie to Rada Miasta Gdańska nie odpowiedziała.

W bardzo rozbudowanej skardze W. M, S. U, E. Sz. i J. Sz, zarzucili:

1. naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 i 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej u.p.z.p., oraz § 4 pkt 9, pkt 13 oraz § 12 i pkt 19 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zwanego dalej rozporządzeniem, poprzez:

- zawarcie w planie zagospodarowania przestrzennego zaleceń nie będących ani nakazami, ani zakazami, ani zasadami, o których mowa w wyżej wskazanych przepisach, mających charakter nieostry i pozwalający na różną interpretację;

- określenie stawki procentowej jednorazowej opłaty określonej w art. 36 ust. 4 u.p.z.p. w sytuacji, gdy wartość nieruchomości, dla których ją określono nie wzrosła, i taki wzrost nie wynika ani z uzasadnienia podjętej uchwały, ani z prognozy skutków finansowych uchwalenia przedmiotowego planu zagospodarowania przestrzennego; nadto określono ją jedynie dla części stref objętych planem bez uzasadnienia, dlaczego stawki opłaty planistycznej zostały ustalone tylko dla niektórych stref z wyłączeniem innych;

- brak sporządzenia uzasadnienia uchwały w sprawie przedmiotowego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w wyżej wskazanym zakresie;

- nieokreślenie w planie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej oraz zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości

2. naruszenie art. 17 pkt 5, pkt 9, pkt 13 oraz art.19 u.p.z.p. oraz § 12 pkt 19 rozporządzenia poprzez: nie sporządzenie prognozy skutków finansowych uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie określenia stawki procentowej renty planistycznej dla terenów objętych strefami [...] oraz poprzez brak sporządzenia uzasadnienia uchwały w wyżej wskazanym zakresie; nie wprowadzenie w planie zagospodarowania przestrzennego zmian wynikających z uzyskanej opinii organu administracji geologicznej w zakresie terenów zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, a także nie ponowienie uzyskania opinii oraz dokonania uzgodnień po wprowadzeniu zmian wynikających ze zgłoszonych uwag do projektu miejscowego;

Strona 1/15