Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Flasińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 1004/17 w sprawie ze skargi R. R. na rozporządzenie nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] maja 2005 r. w przedmiocie ochrony [...] Parku Krajobrazowego postanawia: 1. uchylić zaskarżony wyrok i odrzucić skargę, 2. zwrócić R. R. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie uiszczony wpis od skargi w kwocie 300 (trzysta) złotych.
Wyrokiem z dnia 7 lutego 2018 r., II SA/Kr 1004/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę R. R. na rozporządzenie nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie ochrony [...] Parku Krajobrazowego.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 21 czerwca 2017 r. R. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na rozporządzenie Nr [...] Wojewody [...] z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie ochrony [...] Parku Krajobrazowego zarzucając, że zakazy dotyczące możliwości realizacji nowej zabudowy w pasie przybrzeżnym wód powierzchniowych na obszarze Parku, wynikające z przepisów zaskarżonego rozporządzenia są przez organy administracji samorządowej stosowane bezpośrednio w postępowaniach administracyjnych, mimo że nie zostały uzgodnione z odpowiednimi radami gmin w obowiązującym trybie art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody. Stwierdzenie nieważności rozporządzenia nr [...] jest konieczne do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie przez Burmistrza C..
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o oddalenie skargi. Organ wskazał, że skarga została na akt, który w chwili obecnej już nie obowiązuje. Zaskarżone rozporządzenie Wojewody [...] Nr [...] z dnia [...] maja 2005 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Małop. z [...]) zostało uchylone uchwałą Nr [...] Sejmiku Województwa [...] z dnia [...] maja 2017 r. w sprawie [...] Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Małop. [...]). Ponadto zarzuty skargi dotyczące naruszenia przez Wojewodę [...] przy stanowieniu rozporządzenia Nr [...] z dnia [...] maja 2005 r. trybu określonego treścią art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody również nie znajdują usprawiedliwionych podstaw, bowiem rozporządzenie to, jak wynika z treści przypisów stanowiących jego integralną część, nie odnosiło się do utworzenia w/w parku, lecz do parku już istniejącego, a przywołane i kwestionowane przez skarżącego rozporządzenie miało charakter jedynie dostosowujący do zmian ustawowych na dzień stanowienia tego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uznał, że skarga nie ma usprawiedliwionych podstaw. Na wstępie Sąd wskazał, że skarżący nie wskazał konkretnego przepisu tego aktu, który by naruszał interes prawny lub uprawnienie skarżącego, wskazując, że interes prawny skarżący upatruje w braku możliwości zabudowy jego działki położonej w obszarze tego parku. Sąd uznał, że nie było podstaw do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej jako p.p.s.a., bowiem skarżący wykazał naruszenie interesu prawnego poprzez odmowę ustalenia przez właściwy organ warunków zabudowy dla działki [...] w m. P., gm. C. Przed wniesieniem skargi do Sądu skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa.