Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędzia WSA del. Mirosława Pindelska Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 9 września 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. H. N. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 277/10 w sprawie ze skargi W. H. N. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/11

Wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 277/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. H. N. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2009 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd podał, iż decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] kwietnia 2009 r. odmawiającą stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez W. H. N. K. (dalej także jako: wnioskodawca). W. H. N. K. urodził się jako syn Heinricha i A. H. zd. H. - obywateli niemieckich - w dniu [...] września 1934 r. w W. na terytorium III Rzeszy Niemieckiej (po włączeniu tych terenów do Polski w 1945 r. - Wałbrzych /Biały Kamień/). Z dniem urodzenia nabył obywatelstwo niemieckie. Wnioskodawca i jego rodzice zamieszkiwali na terytorium III Rzeszy Niemieckiej w miejscowości W. do zakończenia II wojny światowej. W tym okresie nie nabyli obywatelstwa polskiego. Wnioskodawca najpierw uczęszczał do polskiej szkoły podstawowej dla pracujących w Wałbrzychu, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w Wałbrzychu. W Polsce ukończył w 1960 r. studia weterynaryjne w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu. W dniu 1 sierpnia 1957 r. wnioskodawca i jego matka otrzymali w Ambasadzie NRD w Warszawie paszporty tego kraju, matka nr [...], zaś wnioskodawca - nr [...], którymi od tego czasu legitymowali się w Polsce. Rodzice W. H. N. K. zmarli w Polsce, ojciec w dniu 23 kwietnia 1956 r., zaś matka w dniu 29 marca 1958 r. Z pozyskanych z IPN akt KWMO we Wrocławiu wynika, iż wnioskodawca "pozostawał w Polsce jako obywatel NRD i jako taki wyjechał w 1961 r. /wrzesień/ do Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Z kolei z czasowego pobytu w NRF nie powrócił do NRD i obecnie przebywać ma w Niemczech Zachodnich". Bezsprzecznie od 1961 r. wnioskodawca przebywał na terytorium RFN, gdzie pracował jako lekarz weterynarii.

Organ wskazał, że dla stwierdzenia, czy W. H. N. K. posiada obywatelstwo polskie - zgodnie z wyrażoną w art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim, zasadą ciągłości obywatelstwa polskiego - niezbędne jest ustalenie, czy nabył on obywatelstwo polskie i nie utracił go do dnia wydania niniejszej decyzji. Do ustalenia statusu polskiego wnioskodawcy niezbędne jest zbadanie, czy wnioskodawca w okresie pobytu w Polsce /lata 1945 - 1961/ nabył obywatelstwo polskie, bądź jako małoletnie dziecko - na zasadzie jedności obywatelstwa - wraz z rodzicami /do dnia 8 września 1952 r./ bądź później samodzielnie - jako osoba pełnoletnia.

Organ odwoławczy zważył, że sprawa obywatelstwa ludności na obszarach Ziem Odzyskanych została uregulowana specjalnymi przepisami, a mianowicie ustawą z dnia 28 kwietnia 1946 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego osób narodowości polskiej zamieszkałych na obszarze Ziem Odzyskanych (Dz. U. Nr 15, poz. 106) oraz zarządzeniem Ministra Ziem Odzyskanych z dnia 6 kwietnia 1946 r. w sprawie trybu stwierdzenia polskiej przynależności narodowej osób zamieszkałych na Ziemiach Odzyskanych (Dz. Urz. MZO Nr 4, poz. 26). Według postanowień art. 1 ww. ustawy, prawo obywatelstwa polskiego przysługiwało każdej osobie, która łącznie spełniła następujące warunki: miała stałe miejsce zamieszkania na obszarze Ziem Odzyskanych przed dniem 1 stycznia 1945 r., udowodniła swą polską narodowość przed komisją weryfikacyjną (narodowościową) i uzyskała na tej podstawie stwierdzenie swej narodowości polskiej przez właściwą władzę administracji ogólnej I instancji, a jeśli nie była weryfikowana przez komisję z przyczyn zasługujących na uwzględnienie, to stwierdzenie narodowości polskiej wydane przez władze administracji ogólnej I instancji ostatniego miejsca zamieszkania oraz złożyła deklarację wierności Narodowi i Państwu Polskiemu. Stosownie do tej ustawy, ta część ludności Ziem Odzyskanych, która nie kwalifikowała się do nabycia obywatelstwa polskiego na mocy jej postanowień, przeszła do kategorii cudzoziemców i została poddana ograniczeniom wynikającym z rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 13 sierpnia 1926 r. o cudzoziemcach.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji