Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia WSA del. Arkadiusz Windak Protokolant: starszy asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 października 2016 r. sygn. akt II SA/Gd 422/16 w sprawie ze skargi Gminy Miasta [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Gminy Miasta [...] na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 5 października 2016 r., sygn. akt II SA/Gd 422/16 oddalił skargę Gminy Miasta [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w sprawie nieważności uchwały dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Uchwałą nr [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. Rada Miasta [...] przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego [...] rejon ulicy [...] w mieście[...]. Uchwała ta podjęta została w następstwie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r. stwierdzającego nieważność uchwały nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] rejon ulicy [...] w mieście[...] .
Kierując się stanowiskiem organu nadzoru przedstawionym w rozstrzygnięciu nadzorczym z dnia [...] marca 2016 r., Prezydent Miasta [...] skorygował projekt planu miejscowego, a następnie przedstawił go do uchwalenia Radzie Miasta[...] . Wprowadzone w projekcie planu zmiany polegały na zmianie postanowień § 3 uchwały: dotychczasowe pierwsze zdanie "Oznaczenia literowe lub literowo - cyfrowe dotyczące przeznaczenia terenów ustalone w niniejszym planie" zostało zastąpione wyrażeniem: "Definicje przeznaczeń terenów. Przeznaczenie każdego terenu może być uszczegółowione w karcie terenu". Ponadto w § 2 ust. 1 zostało skorygowane wyjaśnienie pojęcia "teren", które otrzymało brzmienie: "obszar wydzielony liniami rozgraniczającymi o jednakowych zasadach zagospodarowania, którego przeznaczenie zostało zdefiniowane w § 3 i skonkretyzowane w odpowiedniej karcie terenu, przeznaczony także pod drogi, sieci i urządzenia sieciowe infrastruktury technicznej (w tym stacje bazowe telefonii komórkowej) oraz zieleń".
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] czerwca 2016 r. Wojewoda [...] stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [...] rejon ulicy [...] w mieście[...] . W ocenie organu nadzoru Rada Miasta [...] wprowadziła w uchwale wzajemnie wykluczające się regulacje dotyczące dopuszczalnych form zabudowy. W § 3 ust. 1 lit. "b" tiret trzecie uchwały dopuszczono zagospodarowanie terenu w postaci małych hurtowni do 2000 m2 powierzchni użytkowej. Natomiast w treści § 9 ust. 4 tego typu zabudowa została przez Radę Miasta [...] wykluczona. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że konstrukcja przedmiotowej uchwały zakłada, że § 3 stanowi przepis ogólny planu - definicję przeznaczeń terenów - dotyczący wszystkich kart terenu. Ustalenia te są następnie w poszczególnych kartach terenu doprecyzowane. Wojewoda wskazał jednak, że ustalenia ogólne planu nie mogą zawierać ustaleń sprzecznych z jego ustaleniami szczególnymi. Ponadto, mając na uwadze, że w kwestionowanej uchwale występuje tylko jedna karta terenu, wprowadzanie do niej ustaleń ogólnych, które dopuszczają formę zabudowy wykluczoną w ustaleniach szczegółowych, prowadzi do daleko idących wątpliwości interpretacyjnych, mogących mieć wpływ na późniejsze stosowanie uchwały w praktyce. Wyjaśniono, że zgodnie z art. 4 ust 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2015 r. poz. 199 ze zm., zwanej dalej u.p.z.p.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.