Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno /spr./ Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. M. T. i H. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 07 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 6/11 w sprawie ze skargi C. M. T. i H. T. na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym 1. uchyla zaskarżony wyrok w punkcie II i w tym zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie; 2. w pozostałej części oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Lu 6/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę C. M. T. i H. T. na postanowienie Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Lublinie, z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], w przedmiocie egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Puławach, z dnia [...] stycznia 2008 r., nakazano M. C. T. i H. T. rozbiórkę garażu wybudowanego samowolnie przy budynku mieszkalnym.
Wobec niewykonania wskazanego obowiązku, w dniu [...] marca 2008 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Puławach, będący organem egzekucyjnym pierwszej instancji, skierował do inwestorów upomnienie, a następnie postanowieniami z dnia [...] lutego 2009 r. nadał na każdego z nich osobno tytuły wykonawcze decyzji nakazującej rozbiórkę, zaś w dniu [...] sierpnia 2009 r. wydał dwa postanowienia, osobno dla C. i osobno dla H., o numerach odpowiednio - [...] i [...] o wymierzeniu grzywien - każda po 18073,94 zł - w celu przymuszenia do wykonania obowiązku rozbiórki.
W zażaleniu na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia oboje zobowiązani wnieśli o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Wyjaśnili, że otrzymali z Sądu w sprawie o sygn. akt II SA/Lu 283/08 postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji nakazującej rozbiórkę garażu, dlatego sądzili, że sprawa rozbiórki jest już zamknięta.
Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Lublinie postanowieniem z dnia [...] października 2009 r. nie uwzględnił zażalenia, jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 792/09, uchylił postanowienie organu odwoławczego, nakazując temu organowi ustalenie, czy zażalenie z dnia 7 września 2009 r. pochodzące od obojga małżonków dotyczy dwóch postanowień o nałożeniu grzywien.
W toku ponownego rozpatrywania sprawy, organ odwoławczy ustalił, że C. i H. T. wnieśli dwa zażalenia - każde na adresowane do siebie postanowienie nakładające grzywnę w celu przymuszenia i postanowienia te utrzymał w mocy. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora nadzoru Budowlanego w Puławach z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...], nakładające na H. T. grzywnę w wysokości 18073,94 zł. Organ odwoławczy wskazał, że grzywna w celu przymuszenia ma charakter jedynie dyscyplinujący, a nie karny, bowiem z chwilą zastosowania się przez osobę zobowiązaną do wykonania nałożonego obowiązku, grzywna podlega umorzeniu, a jeśli została ściągnięta pomimo wykonania obowiązku - podlega zwrotowi. Obowiązujące przepisy nie umożliwiają natomiast "umorzenia grzywny" przed wykonaniem obowiązku, zaś umorzenie postępowania egzekucyjnego może nastąpić wyłącznie w przypadkach określonych w art. 59 tj. w przypadku trwałej przeszkody, która powoduje, że dalsze postępowanie jest niemożliwe lub niecelowe, co w niniejszej sprawie nie zachodzi. Zdaniem Wojewódzkiego Inspektora, zażalenie nie mogło być również potraktowane i uwzględnione jako zarzuty w rozumieniu art. 33 i 34 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, gdyż nie zostało wniesione z zachowaniem trybu wskazanego w tych przepisach. Dodał, że wysokość grzywny została wyliczona prawidłowo w oparciu o art. 121 § 1 pkt 4 i 5 cyt. ustawy.