Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta Bydgoszczy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Marcin Kamiński Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 1470/15 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o. o. w W. na uchwałę Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 24 czerwca 2009 r. nr XLIX/734/09 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] Sp. z o. o. w W. na rzecz Miasta Bydgoszcz kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z 9 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 1470/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm. dalej - p.p.s.a.) oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Bydgoszcz z dnia 24 czerwca 2009 r. nr XLIX/734/09 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Szwederowo-Stroma" w Bydgoszczy opublikowanego w Dz.Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego z 2009 r., nr 94, poz. 3886 - dalej m.p.z.p.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W., zaskarżając wyrok w części oddalającej skargę o stwierdzenie nieważności § 5 ust. 10 pkt 17 lit, c) i d) m.p.z.p. i na podstawie art. 174 pkt 1 oraz 2 p.p.s.a. zarzucając naruszenie:

1. art. 151 w zw. z art. 134 p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi, w wyniku nienależytego wykonania obowiązku oceny zgodności skarżonego § 5 ust. 10 pkt 17 lit. c) i d) m.p.z.p. z prawem i w rezultacie niedostrzeżenia, że w sposób istotny narusza on zakres władztwa planistycznego gminy;

2. art. 147 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez odmowę stwierdzenia nieważności § 5 ust. 10 pkt 17 lit. c) i d) m.p.z.p., pomimo jego sprzeczności z prawem;

3. art. 106 § 3 p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi w kminki nie wykazania, w jaki konkretny sposób § 5 ust. 10 pkt 17 lit. c) i d) m.p.z.p. uniemożliwia skarżącej kasacyjnie zapewnienie dostępności świadczonych usług telekomunikacyjnych i rozwoju jej sieci - podczas gdy wykazanie powyższego wymagałoby przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego np. z zakresu telekomunikacji bezprzewodowej i pokrycia radiowego, którego to dowodu sąd I instancji dopuścić nie mógł;

4. art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez brak wyjaśnienia w uzasadnieniu wyroku, z jakich konkretnie przyczyn uznano, iż § 5 ust. 10 pkt 17 lit. c) i d) m.p.z.p. wprowadza jedynie ograniczenia w lokalizowaniu inwestycji z zakresu łączności publicznej, które poddają się wykładni zgodnej z art. 46 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (ustawa o wspieraniu), a nie zakazy ustawą o wspieraniu zabronione;

5. art. 46 ust. 1 w zw. z art. 75 ust. 1 ustawy o wspieraniu poprzez:

- błędną wykładnię polegającą na stwierdzeniu, iż nie mogą one stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności m.p.z.p. jako uchwalonego przed dniem wejścia w życie Ustawy o wspieraniu, skoro Ustawa o wspieraniu nie przewiduje expressis verbis sankcji nieważności postanowień planów miejscowych z nią sprzecznych - podczas gdy przesłanką do stwierdzenia nieważności aktu prawa miejscowego może być również sprzeczność z prawem uchwalonym po dniu wejścia w życie tegoż aktu oraz

- niewłaściwe zastosowanie w rezultacie błędnej wykładni opisanej w pkt 2 lit. a) ppkt i) powyżej petitum skargi, co doprowadziło do nieuzasadnionej odmowy stwierdzenia nieważności § 5 ust. 10 pkt 17 lit. c) i d) m.p.z.p. z jednoczesnym błędnym stwierdzeniem, iż ustanowiony zakaz lokalizowania stacji bazowych na dachach budynków innych niż usługowe oraz bezwzględny zakaz lokalizowania wolnostojących masztów telefonii komórkowej nie stanowi zakazu, który jest niezgodny z ww. przepisami ustawy o wspieraniu;

Strona 1/7