Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maria Czapska- Górnikiewicz Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Protokolant Anna Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 25 września 2007r., na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 września 2006 r. sygn. akt II SA/Wr 55/06 w sprawie ze skargi Spółki Jawnej "A" na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ograniczenia wielkości produkcji oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 26 września 2006 r. (sygn. akt II SA/Wr 55/06) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Wojewódzkiego [...] Lekarza Weterynarii we W. z dnia [...]. (nr [...]) w przedmiocie ograniczenia wielkości produkcji w zakładzie A. Spółka Jawna oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w T. z dnia [...] (Nr [...]), stwierdzając jednocześnie, że zaskarżona w postępowaniu sądowoadministracvyjnym decyzja nie może zostać wykonana.
Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia 3 sierpnia 2005 r., na podstawie przepisów art. 3 ust.2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287 ze zm.), art. 10 ust. 5 i ust. 7 oraz art. 12 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. Nr 33, poz. 288 ze zm.), Powiatowy Lekarz Weterynarii w T. ograniczył wielkość produkcji w zakładzie "A " sp. j. w zakresie uboju trzody chlewnej i bydła do 20 jednostek przeliczeniowych zwierząt na tydzień oraz w zakresie rozbioru trzody chlewnej i bydła do 5 ton mięsa bez kości na tydzień lub równoważną ilość mięsa z kością, przy czym wskazał, że ubój trzody chlewnej i bydła odbywać się będzie w oddzielnym cyklu produkcyjnym.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zakładowi przyznano na mocy Decyzji Komisji Europejskiej nr 2004/458 (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 156 z dnia 30.4.2004, s. 52; Polskie Wydanie Specjalne Rozdział 3, t. 44, s. 374) roczny okres do dnia 30 kwietnia 2005 r. na dostosowanie struktury zakładu do wymagań weterynaryjnych dla zakładów o dużej zdolności produkcyjnej (do handlu), lecz w ustalonym terminie zakład nie zakończył modernizacji. Zakład otrzymał na swój wniosek z dnia 28 kwietnia 2005 r. i zgodnie z zapisem Instrukcji Głównego Lekarza Weterynarii z dnia 2 maja 2005 r., 3-miesięczny termin do dnia 30 lipca 2005 r. na eliminację nieprawidłowości strukturalnych na dostosowanie zakładu do wymaganych standardów. Kontrola z dnia 2 sierpnia 2005 r. wykazała, że nie została zakończona modernizacja zakładu w zakresie realizacji harmonogramu dostosowania zakładu do wymagań prawa Unii Europejskiej wraz z terminami eliminacji braków strukturalnych zatwierdzonymi przez organy inspekcji weterynaryjnej z dnia 6 lutego 2004 r. Organ I instancji stwierdził, że brak usunięcia uchybień strukturalnych narusza rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji świeżego mięsa z bydła, świń, owiec, kóz i domowych zwierząt jednokopytnych, umieszczanego na rynku (Dz. U. Nr 158, poz. 1655 ze zm.).
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła Spółka Jawna "A ", zarzucając naruszenie przepisu art. 12 ust. 2 i ust. 4 ustawy o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego, polegające na niedostatecznym rozważeniu aktualnego stanu faktycznego zakładu, oraz naruszenie art. 7 i art. 8 k.p.a. poprzez bezduszne załatwienie sprawy oraz wnosząc o uchylenie decyzji. Zdaniem odwołujących się, rozstrzygnięcie o ograniczeniu produkcji było całkowicie dowolne, ponieważ kwestionowana decyzja nie zawierała żadnego uzasadnienia faktycznego. Adresat decyzji podniósł, iż ograniczenie wielkości produkcji doprowadzi do utraty zdolności kredytowej, a w konsekwencji do braku możliwości kontynuowania inwestycji, zmierzającej do spełnienia wymagań weterynaryjnych oraz spowoduje niepowetowane straty. W szczególności z uzasadnienia decyzji nie wynikało, dlaczego organ I instancji nie skorzystał z uprawnienia określonego w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy o wymaganiach weterynaryjnych. Uzasadnienie decyzji w istocie ograniczało się do stwierdzenia, iż zakład otrzymał 3-miesięczny termin do 30 lipca 2000 r. na wyeliminowanie uchybień oraz że brak usunięcia uchybień strukturalnych narusza przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 czerwca 2004 r. Organ pierwszej instancji nie uzasadnił swojego rozstrzygnięcia istnieniem w zakładzie takiego stopnia zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, który uniemożliwiałby nakazanie usunięcia uchybień przy zastosowaniu art. 12 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy. Według odwołującej się Spółki oznacza to, że brak jest podstawy faktycznej do ograniczenia wielkości produkcji w zakładzie. Organ również nie odniósł się do stanu zaawansowania inwestycji zmierzających do spełnienia wszystkich koniecznych wymogów sanitarnych. Ponadto strona podniosła, że poniosła znaczne nakłady na przebudowanie zakładu, które dały już wymierne efekty a zakład nie stwarza żadnego zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt. Wobec powyższego uprawniony jest zdaniem strony zarzut, iż kwestionowana decyzja została wydana z naruszeniem przepisu art. 107 § 3 k.p.a. Uzasadnienie całkowicie abstrahuje od sytuacji faktycznej w zakładzie, z przepisu art. 7 k.p.a. wynika natomiast obowiązek wyczerpującego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz uwzględnienie w możliwie szerokim stopniu słusznego interesu społecznego i interesu strony. Zdaniem strony zarówno w interesie społecznym, jak i w interesie jej samej, leży umożliwienie przedsiębiorcy kontynuowania inwestycji zmierzających do sprostania w pełni wymaganiom sanitarnym, w sytuacji gdy poniósł on już znaczne nakłady, a stan prac uznać należy za mocno zaawansowany. Ponadto podniesiono, iż brak należytego uzasadnienia decyzji, świadczący o niewyjaśnieniu stanu faktycznego sprawy pozostaje w kolizji z przepisem art. 8 k.p.a., nakładającym obowiązek prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów administracji. Nie bez znaczenia dla wyniku niniejszej sprawy jest również to, że organ I instancji, wbrew wnioskowi strony z dnia 28 kwietnia 2005 r., w sposób całkowicie dowolny określił termin usunięcia uchybień i braków strukturalnych na dzień 30 lipca 2005 r., nie uwzględniając stopnia zaawansowania prac, istniejącego stanu sanitarnego oraz możliwości organizacyjnych i finansowych przedsiębiorcy. Spółka złożyła wniosek o przedłużenie terminu do dostosowania zakładu do wymogów unijnych, ponieważ wykonanie wszystkich prac w terminie określonym w harmonogramie stało się niemożliwe z przyczyn niezależnych od jego właścicieli. Wniosek ten do chwili złożenia odwołania od decyzji pierwszoinstancyjnej obecnej nie był rozpoznany. Zdaniem strony sytuacja zakładu, zwłaszcza brak zagrożenia dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, daleko posunięty stan zaawansowania inwestycji w celu spełnienia wymogów strukturalnych, przemawiała za zasadnością nakazania po przeprowadzeniu kontroli w dniu 2 sierpnia 2005 r. usunięcia określonych uchybień z określeniem terminu do dnia 30 września 2005 r., na podstawie przepisu art. 12 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy o wymaganiach weterynaryjnych.. Za racjonalne i zgodne z prawem odwołujący się uznali, że organ administracji powinien stosować środki łagodniejsze przed dalej idącymi oraz że racje merytoryczne przemawiają za uchyleniem decyzji organu pierwszej instancji jako wydanej z obrazą przepisu art. 12 ust. 2 powołanej ustawy.