Dnia 14 września 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Robert Sawuła Protokolant starszy asystent Anna Sidorowska - Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Gminy w Łodygowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Gl 747/11 w sprawie ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Gminy w Łodygowicach z dnia 28 maja 2010 r. nr XXXVIII/339/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały Rady Gminy w Łodygowicach z dnia 28 maja 2010 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Rada Gminy Łodygowice w dniu 28 maja 2010 r. podjęła uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu kamieniołomu w Łodygowicach. Uchwała ta zmieniła dotychczasowe przeznaczenie części terenów przylegających bezpośrednio do istniejącego od 1967 r. kamieniołomu.
Wojewoda Śląski wniósł skargę na uchwałę z dnia 28 maja 2010 r., zarzucając istotne naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 12 w związku z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Wojewoda wskazał, że Rada Gminy nie ustaliła w uchwale stawki procentowej służącej naliczeniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w odniesieniu do terenów oznaczonych symbolami PE i RL, co uniemożliwia pobieranie obowiązkowej jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W uchwale posłużono się oznaczeniami PE i RL, które nie zostały wskazane w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Ponadto w tekście planu nie zostały określone granice obszaru objętego planem, co narusza § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587). Zachodzi także rozbieżność pomiędzy tekstem zaskarżonej uchwały, a jej projektem dołączonym do dokumentacji prac planistycznych, który został przekazany do uzgodnienia wraz z prognozą oddziaływania na środowisko. Do planu nie dołączono również wyrysu ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, co uniemożliwia weryfikację zgodności planu z uchwalonym studium.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, ponieważ doszło do istotnego naruszenia zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W planie miejscowym powinny, zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 12 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zostać zamieszczone stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę planistyczną, o której mowa w art. 36 ust. 4 powołanej ustawy. W ocenie Sądu pierwszej instancji nie stanowi naruszenia tego unormowania nieustalenie lub określenie w planie stawki procentowej na poziomi 0%, w przypadkach gdy przeznaczenie takich terenów jest zbieżne z ich dotychczasowym wykorzystaniem i funkcją społeczno-gospodarczą. Jednakże w tej sprawie zmiana dotychczasowego przeznaczenia części nieruchomości objętych kontrolowanym planem, bez wątpienia spowoduje wzrost ich wartości, w szczególności w odniesieniu do terenów, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Gminy Łodygowice były oznaczone symbolem RL (tereny zieleni leśnej), a w aktualnym planie oznaczone zostały symbolem PE (tereny eksploatacji powierzchniowej). W planie miejscowym z 2006 r. funkcją wiodącą terenów RL była zieleń leśna, rezerwaty przyrody i lasy ochronne w obszarze Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, a funkcję uzupełniającą stanowiły łąki, polany śródleśne, zadrzewienia i elementy tras turystycznych. Z kolei funkcję podstawową dla terenów PE, w których obrębie znajduje się część nieruchomości oznaczonych w dotychczasowym planie symbolem RL stanowić ma działalność wydobywcza oraz wytwórczość materiałów budowlanych. Na terenach tych, jak wynika z "Prognozy skutków finansowych uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu kamieniołomu w Łodygowicach" ma być wydobywany i przerabiany piaskowiec ze złoża piaskowców krośnieńskich. Powierzchnia kamieniołomu przed zmianą planu wynosiła 1,64 ha, a po jego zmianie ma objąć tereny o powierzchni 6 ha. Taka zmiana przeznaczenia terenu pociąga za sobą wzrost wartości nieruchomości. Oznacza to, że unormowania zawarte w § 15 zaskarżonej uchwały wprowadzające stawkę 0% służącą naliczeniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości dla terenów oznaczonych w planie symbolem PE, w tym dla terenów stanowiących dotychczas tereny zieleni leśnej pociągnąć musi za sobą nieważność zaskarżonej uchwały w całości. Z uwagi na to, że istnieją podstawy do stwierdzenia nieważności uchwały, Sąd odstąpił od weryfikacji zarzutów dotyczących różnic zachodzących między przekazanym do uzgodnienia projektem planu, a tekstem zaskarżonej uchwały. Ponadto uchwała powinna zawierać załącznik w postaci wyrysu ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy z oznaczeniem granic obszaru objętego projektem planu miejscowego, co stanowiło naruszenia art. 20 ust. 1 zd. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nie narusza przepisów posłużenie się przez Radę w tekście i rysunku planu oznaczeniami literowymi określającymi przeznaczenie terenów, które nie zostały wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Sąd pierwszej instancji nie podzielił zarzut dotyczącego niedookreślenia w treści uchwały granic obszaru objętego tą uchwałą, albowiem w otwartym niezurbanizowanym terenie wystarczyło opisać obszar opracowania jako teren kamieniołomu w Łodygowica, ponieważ obszaru tego nie wyznaczają ulice, drogi, rzeki czy potoki.