Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak, Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński, Sędzia del. WSA Wojciech Jakimowicz (spr.), , Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski, po rozpoznaniu w dniu 25 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.C., H.C. i T.J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 września 2013 r. sygn. akt II SA/Po 514/13 w sprawie ze skargi J.C., H.C. i T.J. na uchwałę Rady Miejskiej w Trzemesznie z dnia 31 października 2012 r. nr XXXVI/273/2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J.C., H.C. i T.J. solidarnie na rzecz Miasta Trzemeszno 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt: II SA/Po 514/13, po rozpoznaniu sprawy ze skargi J.C., H.C., T.J. na uchwałę Rady Miejskiej w Trzemesznie z dnia 31 października 2012 r. Nr XXXVI/273/2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oddalił skargę.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Rada Miejska w Trzemesznie w dniu 31 października 2012 r. podjęła, na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu budownictwa zagrodowego oraz użytków rolnych i leśnych we wsi Ławki gm. Trzemeszno.
W dniu 5 kwietnia 2013 r. J.C., H.C. i T.J. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na powyższą uchwałę Rady Miejskiej Trzemeszna z dnia 31 października 2012 r. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu budownictwa zagrodowego oraz użytków rolnych i leśnych we wsi Ławki gm. Trzemeszno.
Skarżący, poza zarzutami podniesionymi w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zarzucili Radzie Miejskiej Trzemeszna naruszenie przy wydaniu zaskarżonej uchwały art. 1 ust. 2 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz art. 7 i art. 21 Konstytucji RP, poprzez uchwalenie zaskarżonej uchwały jedynie w celu blokowania lokalizacji inwestycji celu publicznego na działce nr [...]/1, a nie z uwagi na rzeczywistą potrzebę ukształtowania spójnego ładu przestrzennego w gminie, godząc tym samym w konstytucyjne prawo własności skarżących.
Skarżący wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W motywach skargi podniesiono w pierwszej kolejności, że w trakcie procedowania nad zaskarżonym planem miejscowym uniemożliwiono społeczeństwu udział i zgłoszenie uwag do projektu planu. Burmistrz opublikował ogłoszenie o wyłożeniu projektu planu miejscowego w czasopiśmie "Kosynier", które to pismo z uwagi na niski nakład nie jest powszechnie dostępne, a dystrybuowane jest przede wszystkim w szkołach i bibliotekach. Czasopismo to nie posiada strony internetowej, ani nieznany jest jego nakład. Ponadto jest ono miesięcznikiem, co tym bardziej wyklucza możliwość uzyskania przez szerszy krąg mieszkańców informacji o postępowaniu w odpowiednim czasie. Skarżący zaznaczyli, że wcześniejsze ogłoszenie o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego zostało ogłoszone w poczytnym i powszechnie znanym tygodniku "Przemiany na Szlaku Piastowskim". W związku z tym zmianę w toku postępowania nad miejscowym planem publikatora ogłoszeń i to na czasopismo trudno dostępne, wydawane miesięcznie i w nikłym nakładzie, uznać należało za rażące naruszenie procedury (art. 17 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Skarżący dodali, że po pierwszym ogłoszeniu wielu mieszkańców złożyło uwagi i wnioski, tymczasem po ogłoszeniu, które ukazało się w "Kosynierze" uwag nie wniósł żaden z mieszkańców. Świadczy to o braku wiedzy mieszkańców o kolejnym etapie postępowania w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym, zdaniem skarżących zgłoszone przez mieszkańców na wcześniejszym etapie wnioski do projektu planu powinny być uznane za uwagi do projektu planu w rozumieniu art. 18 ust. 1 ustawy planistycznej. Skoro bowiem wnieśli oni wnioski, a Burmistrz się do nich nie odniósł w toku postępowania, to pozostały one aktualne na późniejszym etapie, kiedy projekt planu pozostał bez zmian. Stąd też Rada Miejska powinna była zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy odnieść się do każdego z wniesionych pism, czego nie uczyniła.