W przedmiotowej sprawie Rada Gminy Liszki w § 92 zaskarżonej uchwały ustaliła stawkę opłaty planistycznej w wysokości 20% dla terenów MN1, MN2, MN3, MN5, MN6, MN7, MN7/L, MN8, MN9, MU1, MU2, MU3, MU4, U/P1, U/P2, U/P3, U/P4, U1, U2, U3, US1, US3, US4, US5, US6, UT3, UT4, UT5, jeżeli zbycie nieruchomości nastąpi w formie sprzedaży, zaś stawkę 0 % - jeżeli zbycie nieruchomości nastąpi w innej formie (§ 92 ust. 1 pkt 1 i 2 uchwały). Dla pozostałych terenów, niewymienionych w pkt 1 i 2 ustalono stawkę opłaty również w wysokości 0% (§ 92 ust. 1 pkt 3 uchwały). Analiza treści tego ostatniego przepisu wskazuje, że jego dyspozycją objęte zostały tereny, na których prawdopodobnie wzrost wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu nie nastąpi (są to przykładowo tereny przestrzeni publicznej - PP, tereny usług kultu religijnego - UK, drogi - KDA, KDG, infrastruktura techniczna - telekomunikacja - T, cmentarze - ZC, grunty rolne - R1, lasy - ZL). Dla tych terenów ustalono stawkę zerową opłaty planistycznej, co sugerowałoby ich zwolnienie przez gminę od przedmiotowej opłaty, choć - przy założeniu, że wartość nieruchomości znajdujących się na tych terenach nie wzrośnie - nie było podstaw prawnych do ustalania dla tych terenów opłaty planistycznej w związku z brakiem przesłanek, o których mowa w art. 36 ust. 4 ustawy. Ustalenie stawki 0 % dla terenów, dla których nie przewiduje się wzrostu wartości nieruchomości, a więc tam, gdzie ta stawka nie powinna być w ogóle ustanowiona, można uznać za nieistotne naruszenie prawa, gdyż skutkiem tego zapisu jest również brak obowiązku uiszczenia przez właściciela nieruchomości opłaty planistycznej w przypadku jej zbycia. Odstąpienie przez gminę od ustalenia opłaty planistycznej na określonych terenach w planie miejscowym powinno być jednak szczegółowo uzasadnione w dokumentacji planistycznej. W przedmiotowej sprawie, w "Prognozie skutków finansowych uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla Gminy Liszki" brak jest jednak uzasadnienia, z jakich względów organy planistyczne przyjęły, że wartość nieruchomości położonych na terenach, o których mowa w § 92 ust. 1 pkt 3 uchwały nie wzrośnie (np. na terenach zabudowy zagrodowej - RM 1). W toku ponownie przeprowadzanej procedury planistycznej organy planistyczne powinny braki te uzupełnić, przedstawiając w dokumencie zawierającym prognozę skutków finansowych uchwalenia planu argumenty przemawiające za nieustalaniem stawki opłaty planistycznej dla określonych terenów, jeżeli przewidywany jest brak wzrostu wartości nieruchomości na tych terenach.