Powyższe okoliczności należy ocenić w świetle art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.
Jak stanowi art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Przez prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane należy rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych - art. 3 pkt 11 ustawy - Prawo budowlane. Posiadanie przez inwestora prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane jest jednym z ustawowych warunków wydania przez organ decyzji o pozwoleniu na budowę, co jednoznacznie wynika z art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane. Stosownie do art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane - w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji objętej postępowaniem nieważnościowym - do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Złożenie przez E. i M. T. oświadczenia, o jakim mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, a więc oświadczenia stanowiącego warunek konieczny do wydania pozwolenia na budowę, świadczy o wyrażeniu przez E. i M. T. woli uzyskania wraz z L. i A. J. decyzji udzielającej pozwolenia na budowę 2 budynków jednorodzinnych i 2 szamb, gdyż z takim wnioskiem zostało złożone oświadczenie E. i M. T. Zauważyć też należy, iż L. i A. J. oraz M. i E. T. uczestniczyli w postępowaniu administracyjnym zakończonym wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę i doręczono im decyzję Prezydenta m. [...] z dnia [...] września 2005 r., nr [...] zatwierdzającą projekt zagospodarowania terenu dla całego zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie zespołu budynków mieszkalnych, jednorodzinnych, wolnostojących (10 budynków oraz 10 szamb szczelnych) na działkach nr ew. [...] i [...] z obrębu [...] położonych przy ul. P. w W. i udzielającą L. i A. J. oraz M. i E. T. pozwolenia na budowę I etapu inwestycji, tj. dwóch budynków mieszkalnych, jednorodzinnych, wolnostojących oraz 2 szamb szczelnych na działkach nr ew. [...] i [...], obręb [...], przy ul. P. w W. Skoro M. i E. T. złożyli oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, uczestniczyli w tym postępowaniu i nie zakwestionowali wydanej decyzji, to należy uznać, że byli wnioskodawcami w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę, a przynajmniej, że L. i A. J. składając wniosek o wydanie pozwolenia na budowę działali także w ich imieniu.
Z powyższych względów zasadny jest także zarzut skargi kasacyjnej dotyczący naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 145 § 1 ust. 1 lit. c) w zw. z art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2, art. 63 § 1 k.p.a.
Trafny jest też zarzut dotyczący naruszenia przez Sąd pierwszej instancji art. 145 § 1 ust. 1 lit. c) w zw. z art. 151 p.p.s.a. zw. z art. 156 § 1 pkt 2 i art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane.
Stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W okolicznościach niniejszej sprawy organ i Sąd pierwszej instancji nie przywiązały należytej wagi do faktu, iż nieruchomość, na której planowana jest inwestycja stanowi współwłasność. Treść prawa własności uregulowano normą art. 140 k.c. - właściciel jest wyłącznie uprawniony do posiadania, korzystania z rzeczy i rozporządzania rzeczą. Współwłasność jest odmianą prawa własności. Wynikają z tego określone konsekwencje prawne. Każdy ze współwłaścicieli