Skarga kasacyjna na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Leszek Kiermaszek sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 29 października 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1405/17 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/3

Uzasadnienie.

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1405/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. Wyrok zaskarżyła w całości. Zarzuciła:

I. naruszenie przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

1) art. 145 § 1 pkt. 1) lit. a) P.p.s.a. w zw. z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez jego niezastosowanie i oddalenie skargi w całości, podczas gdy zaskarżone postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] kwietnia 2017 r. zostało wydane z naruszeniem w/w przepisu prawa materialnego, w związku z czym Sąd winien był skargę uwzględnić i uchylić zaskarżone postanowienie w całości;

2) art. 145 § 1 pkt. 1) lit. c) P.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 77 i art. 107 § 3 K.p.a. poprzez jego niezastosowanie i oddalenie skargi w całości, pomimo niewyjaśnienia przez organ wszystkich okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy oraz niezebrania i nierozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie w sposób wyczerpujący;

3) art. 151 P.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i bezpodstawne oddalenie skargi, mimo istnienia podstaw ku temu, ażeby skargę uwzględnić, albowiem zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem przepisów prawa materialnego i procesowego (w szczególności zaś przepisu art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z przepisem art. 127 § 3 i art. 144 K.p.a. oraz przepisu art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych);

4) art. 141 § 4 P.p.s.a. poprzez brak wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia i ograniczenia się przez Sąd w uzasadnieniu wyroku do powtórzenia stanowiska ferowanego przez organ, bez dokonania jego krytycznej oceny;

II. naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest:

5) art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie oraz nieuzasadnione przyjęcie, że odległość zamierzonej inwestycji, określona przez skarżącego na 50 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi krajowej, jest niewystarczająca dla zajęcia przez organ pozytywnego dla skarżącego stanowiska w sprawie.

W oparciu o powyższe zarzuty kasacyjne skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie oraz zwrot kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych, w tym zwrot kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł o jej oddalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Z uwagi na zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 182 § 2 P.p.s.a., skarga kasacyjna została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.

Strona 1/3