Skargi kasacyjne A. F., A. K. i D. G. od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skarg A. F., A. K. i D. G. na uchwałę Rady Miasta Z. nr [...] w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "Park Kulturowy obszaru ulicy [...]"
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Izabela Bąk - Marciniak Protokolant: starszy asystent sędziego Anita Lewińska - Karwecka po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych A. F., A. K. i D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 1427/15 w sprawie ze skarg A. F., A. K. i D. G. na uchwałę Rady Miasta Z. z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "Park Kulturowy obszaru ulicy [...]" 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od Miasta Z. na rzecz A. F. i D. G. kwoty po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z 26 kwietnia 2016 r., sygnatura akt II SA/Kr 1427/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A. F., D. G. i A. K. na uchwałę Rady Miasta [...] z [...] września 2015 r. w przedmiocie utworzenia parku kulturowego pod nazwą "[...]".

D. G. w skardze, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, zarzucił naruszenie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Powołując się na przysługujące mu prawo własności nieruchomości położonych na obszarze objętym zaskarżoną uchwałą, twierdził, że zaskarżona uchwała niezgodnie z prawem ogranicza wykonywanie przez niego przysługującego mu prawa. Kwestionował także zasadność utworzenia parku kulturowego oraz zgodność z prawem § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, § 4 ust. 1 pkt 1 i 3, § 5 ust. 1 pkt 3 oraz § 8 ust. 1 zaskarżonej uchwały.

A. K. w skardze, wnosząc o uchylenie zaskarżonej uchwały w całości, zarzucił naruszenie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 17 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Powołując się na przysługujące mu prawo własności nieruchomości położonych na obszarze objętym zaskarżoną uchwałą, kwestionował zasadność utworzenia parku kulturowego oraz zgodność z prawem § 4 ust. 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały.

Skargę wniósł też A. Z. F., powołujący się na własność działek nr [...] i [...] zapisanych w księgach wieczystych odpowiednio nr [...] i nr [...] i podający adres zamieszkania [...] ul. [...] [...]. W tej skardze, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości, zarzucono naruszenie art. 21, art. 32 ust. 2 i art. 64 Konstytucji RP podnosząc szereg okoliczności mających świadczyć o naruszeniu przysługującego skarżącemu prawa własności nieruchomości położonych na obszarze objętym zaskarżoną uchwałą.

Ponadto została wniesiona skarga przez A. F., podającego adres zamieszkania [...] ul. [...], w której - podnosząc zarzuty takie same jak w skardze A. Z. F. - powołano się jedynie na własność nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej nr [...].

Sąd pierwszej instancji uznał, że skarżący byli legitymowani do wniesienia skargi z uwagi na przysługujące im prawo własności nieruchomości znajdujących się na terenie objętym zaskarżoną uchwałą, które tą uchwałą zostało ograniczone. Dalej Sąd stwierdził, że samo ograniczenie prawa własności skarżących nie uzasadnia uwzględnienia skargi. W ocenie Sądu pierwszej instancji, zaskarżona uchwała może ograniczać prawo własności nieruchomości, gdy jest to zgodne z prawem. Następnie Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżona uchwała nie narusza prawa. W szczególności stwierdził, że utworzenie parku kulturowego obejmującego ulicę [...] było uzasadnione tym, że znajduje się na niej 10 zabytków wpisanych do rejestru zabytków oraz 60 obiektów ujętych w gminnej ewidencji zabytków. Podał też, że utworzenie parku kulturowego uzyskało pozytywną opinię [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Dalej uzasadniając swoje stanowisko w tym zakresie Sąd pierwszej instancji szeroko odwołał się do uzasadnienia projektu zaskarżonej uchwały, w którym przedstawiono wartość ulicy [...] z punktu widzenia ochrony zabytków i krajobrazu i odniósł się do twierdzeń skarżących, którzy te wartości negowali, stwierdzając m.in., że zaskarżona uchwała nie narusza zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, godząc interes publiczny z prywatnym.

Strona 1/7