Dnia 10 lutego 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwa G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 1682/14 w sprawie ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwa G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z dnia [...] października 2014 r. nr SKO[...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu wymiany lasów i gruntów leśnych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 4 lutego 2015 r. sygn. II SA/Kr 1682/14 oddalił skargę Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - Nadleśnictwo G. (dalej skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. S. z [...] października 2014 r. nr SKO[...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu wymiany lasów i gruntów leśnych.
Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Starosta G. decyzją z [...] maja 2014 r. nr [...] odmówił uchylenia decyzji Naczelnika Gminy S. z [...] września 1977 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia projektu wymiany lasów i gruntów leśnych wsi [...], gminy S. województwa N.S. oraz wsi [...], gminy L. województwa K. oraz Nadleśnictwa G. OZLP K., w części dotyczącej wymiany działki nr [...] położonej w miejscowości B. na działki nr [...] położone w miejscowości M. W..
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podniósł, że dla rozważenia możliwości uchylenia ostatecznej decyzji w trybie art. 155 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm., dalej Kpa). niezbędne jest ustalenie, czy w konkretnym przypadku występuje tożsamość sprawy administracyjnej w znaczeniu materialnym. Fakt, że stroną w sprawie wymiany gruntów zakończonej ostateczną decyzją z [...] września 1977 r. był T. D., który zmarł [...] listopada 1998 r. powoduje, że nie występuje tożsamość sprawy administracyjnej ze sprawą, w której zgodę na uchylenie decyzji wyraził A. L. ujawniony aktualnie jako właściciel działki nr [...].
Po rozpoznaniu odwołania skarżącego, decyzją z [...] października 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N. S. utrzymało w mocy decyzję Starosty G..
W uzasadnieniu Kolegium stwierdziło, że możliwość zastosowania trybu regulowanego przepisem art. 155 Kpa uwarunkowana jest prowadzeniem postępowania w granicach tego samego stanu prawnego i faktycznego, co skutkuje koniecznością dokonania - w toku postępowania weryfikacyjnego - oceny przepisu prawa materialnego, stanowiącego podstawę decyzji weryfikowanej w trybie art. 155 Kpa.
W ocenie Kolegium stan faktyczny sprawy wyklucza wzruszenie ostatecznej decyzji z [...] września 1977 r. na podstawie art. 155 Kpa. Prawidłowo bowiem przyjął organ I instancji, że sprawa nie spełnia warunku tożsamości ze sprawą, w której wydana została ww. decyzja ostateczna. W szczególności o tożsamości sprawy administracyjnej w znaczeniu materialnym decyduje m.in. to, czy mamy do czynienia z tymi samymi prawami i obowiązkami tych samych podmiotów. Konsekwencją tego jest wymóg prowadzenia postępowania w trybie art. 155 Kpa z udziałem wszystkich tych osób, które były stronami postępowania zakończonego decyzją ostateczną, i które obecnie muszą wyrazić zgodę na uchylenie takiej decyzji.
Fakt, iż w stanie faktycznym sprawy z żądaniem częściowego uchylenia decyzji ostatecznej wystąpił m.in. obecny właściciel nieruchomości dz. nr [...] oznacza, że w niniejszej sprawie nie została spełniona przesłanka tożsamości podmiotowej tej sprawy ze sprawą zakończoną ostateczną decyzją o zatwierdzeniu projektu wymiany gruntów. W stanie faktycznym sprawy niezbędnym warunkiem uwzględnienia żądania uchylenia powołanej decyzji byłoby uzyskanie zgody T. D., co z uwagi na jego śmierć jest niemożliwe.