Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: Sędzia NSA NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia NSA del. Jerzy Solarski Protokolant: starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1287/14 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6369 Inne o symbolu podstawowym 636
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1287/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z [...] kwietnia 2014r. znak [...] [ [...] ] w przedmiocie zawieszenia postępowania oddalił skargę.

Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] grudnia 2013 r., znak: [...] [[...]], na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, zwana dalej k.p.a.), w związku z zażaleniem [...] sp. z o.o. w W. na postanowienie z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...], odmawiające uzgodnienia prac budowlanych polegających na rozbiórce budynku biurowego przy ul. M. [...] w W., zawiesił z urzędu postępowanie zażaleniowe.

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia było ustalenie, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2652/12, stwierdził nieważność zarządzenia nr [...] Prezydenta [...], w części dotyczącej ujęcia w gminnej ewidencji zabytków Miasta [...] pod nr [...] w załączniku do zarządzenia, obiektu budynku biurowego (dawny Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk), położonego w dzielnicy [...], przy ul. M. [...], oraz że Prezydent [...] wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku sądu pierwszej instancji.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się [...] sp. z o.o. w W., składając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r., znak: [...] [[...]], na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) oraz art. 97 § 1 pkt 4 i art. 127 § 3 w związku z art. 144 k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku [...] sp. z o.o. w W. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Rozpoznając sprawę Sąd nie podzielił stanowiska strony skarżącej, że pojęcia "sądu", jakim posługuje się art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., nie mieszczą się sądy administracyjne. Sąd podkreślił, że przedmiotem jest ustalenie jaki wpływ wywiera konkretne orzeczenie sądu administracyjnego - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt VII SA/Wa 2652/12, na bieg konkretnego postępowania administracyjnego, tj. na możliwość wydania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego rozstrzygnięcia w postępowaniu zażaleniowym dotyczącym postanowienia [...] Konserwatora Zabytków z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...], odmawiającego uzgodnienia prac budowlanych polegających na rozbiórce budynku biurowego przy ul. M. [...] w Warszawie.

Trafnie zwrócił uwagę organ w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, że Konstytucja RP w art. 175 wyraźnie i jednoznacznie wymienia sądy administracyjne wśród sądów sprawujących wymiar sprawiedliwości. Już z tego tylko powodu za niedopuszczalną należy uznać taką wykładnię art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., która wbrew literalnemu brzmieniu tego przepisu wyklucza sądy administracyjne spośród sądów, o których mowa w tym przepisie. Skoro zawężenia takiego nie uczynił ustawodawca, nie wymieniając szczegółowo rodzajów sądów, których rozstrzygnięcia kazałby uznać za zagadnienie wstępne, to brak jest podstaw, by uznać, iż jego wolą było wyłączenie sądów administracyjnych z grona podmiotów (sądów), których rozstrzygnięcie może stanowić dla danego postępowania administracyjnego "zagadnienie wstępne". Istotnie, specyfika roli sprawowanej w wymiarze sprawiedliwości przez sądy administracyjne, sprowadzającej się do kontroli administracji publicznej, a także rodzaje wydawanych przez nie orzeczeń, wyróżniają sądy administracyjne spośród pozostałych rodzajów sądów. Niemniej nie stanowi to uzasadnienia dla generalnego wykluczenia sądów administracyjnych spośród sądów, o jakich mowa w art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.. O zakwalifikowaniu danego rozstrzygnięcia jako zagadnienia wstępnego w rozumieniu tego przepisu nie decyduje bowiem rodzaj organu lub sądu właściwego do rozpoznania sprawy, ale przede wszystkim kwestia prawna będąca przedmiotem jej rozstrzygnięcia.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6369 Inne o symbolu podstawowym 636
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabytki
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego