Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Siegień (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Izabela Bąk - Marciniak Protokolant sekretarz sądowy Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 stycznia 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 747/15 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu budowlanego rozbiórki w części i umorzenia postępowania uzgodnieniowego w pozostałym zakresie 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od E. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt VII SA/Wa 747/15 po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2015 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu budowlanego rozbiórki w części i umorzenia postępowania uzgodnieniowego w pozostałym zakresie uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty B. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], a także zasądził od organu na rzecz skarżącej Spółki kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Starosta B. na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, ze zm.), art. 8 ust. 3 w zw. z art. 7 ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 474) oraz art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2014 r. poz. 1446) w związku z porozumieniem z dnia [...] maja 2011 r. w sprawie powierzenia Powiatowi B. przez Wojewodę [...] prowadzenia niektórych spraw z zakresu administracji rządowej, należących do właściwości [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] ([...]), postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...], odmówił uzgodnienia pozwolenia na realizację inwestycji polegającej na rozbiórce budynku biurowego na działce nr ewid. [...] w B. oraz umorzył postępowanie uzgodnieniowe w sprawie rozbiórki budynku magazynowego położonego na ww. nieruchomości.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Spółka E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w W. podnosząc brak kompetencji organu ochrony zabytków do wypowiadania się w przedmiotowej sprawie.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu zażalenia zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.
Minister powołał się na treść art. 39 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane, zgodnie z którym w stosunku do obiektów budowlanych oraz obszarów niewpisanych do rejestru zabytków, a ujętych w gminnej ewidencji zabytków, pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego wydaje właściwy organ po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. Stosownie zaś do treści art. 8 ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami do czasu założenia gminnej ewidencji zabytków wymienione w tym przepisie decyzje, w tym o pozwoleniu na budowę i rozbiórkę, wymagają uzgodnienia z wojewódzkim konserwatorem zabytków w odniesieniu do zabytków znajdujących się w wykazie, o którym mowa w art. 7 niniejszej ustawy.
Odnosząc się do powyższego Minister wskazał, że dotychczas nie została utworzona gminna ewidencja zabytków dla miasta B., a jednocześnie budynek biurowy przy ul. Ł. [...] został ujęty w wykazie zabytków przeznaczonych do ujęcia w gminnej ewidencji zabytków na terenie gminy B. Tym samym Minister zauważył, że organ ochrony zabytków posiada kompetencje w sprawie uzgodnienia pozwolenia na rozbiórkę tego budynku. Budynek ten wzniesiony został bowiem przed 1930 r. i stanowi cenny przykład architektury industrialnej na terenie miasta B. W interesie społecznym leży zatem ochrona obiektów o wartościach zabytkowych oraz niedopuszczenie do zniszczenia ich autentycznej, zabytkowej substancji. We wskazanym powyżej wykazie nie został natomiast umieszczony wnioskowany do rozbiórki budynek magazynowy, dlatego brak było podstawy prawnej do uzgadniania pozwolenia na jego rozbiórkę. Z tej przyczyny postępowanie uzgodnieniowe w tym zakresie należało umorzyć jako bezprzedmiotowe.