Sprawa ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędziowie Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi "W." Spółka Jawna z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. orzeka, decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz skarżącej "W." Spółka Jawna z siedzibą w W. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/13

Decyzją z dnia [...] października 2008 r. nr [...] (dalej "decyzja zaskarżona") Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej "SKO") po rozpoznaniu wniosku M. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją SKO z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...], uchyliło własną decyzję w całości i jednocześnie stwierdziło nieważność decyzji Burmistrza W. z dnia [...] maja 2006r. nr [...] (dalej "decyzja ustalająca warunki zabudowy" albo "decyzja Burmistrza"), ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z parkingiem w kondygnacji podziemnej, z ciągami pieszo-jezdnymi, z miejscami postojowymi, infrastrukturą techniczną na terenie działek ew. nr [...], [...], [...] w obrębie [...], przy ul. [...] w W. oraz zjazdami z ul. [...] (drogi gminnej) - dalej "inwestycji".

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO wskazało, że decyzja ustalająca warunki zabudowy została wydana z rażącym naruszeniem art.61 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz.717 z późn.zm.), zwanej dalej również "ustawą" i § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz.1588), zwanego dalej "rozporządzeniem", albowiem obszar analizowany, który przyjęto dla potrzeb dokonania analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania otoczenia terenu inwestycji nie odpowiada warunkom przewidzianym w §3 ust.2 rozporządzenia. Po stronie wschodniej terenu inwestycji obszar analizowany wyznaczono błędnie. Analiza, o której mowa w §3 ust.1 rozporządzenia, która miała wykazać spełnienie przez nową inwestycję wymogów art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy, przeprowadzona została z rażącym naruszeniem obu przywołanych przepisów. Ponadto w analizie i w decyzji nie wspomniano o wskaźniku wielkości powierzchni nowej zabudowy w stosunku do powierzchni terenu inwestycji, a jedynie podano, że "75 % powierzchni terenu inwestycji przewidziane jest pod planowaną inwestycję. Stanowi to rażące naruszenie §5 rozporządzenia, a w konsekwencji również rażące naruszeniem art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy. Takie naruszenie prawa przez analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków, o których mowa w art.61 ust.1-5 ustawy, należy zakwalifikować jako rażące naruszenie ww. przepisów, przy czym rażące naruszenie prawa ma miejsce w przypadku, gdy treść orzeczenia jest sprzeczna z przepisem prawa, na podstawie którego zostało wydane, co stanowi przyczynę stwierdzenia nieważności decyzji wymienioną w art.156 § 1pkt 2 kpa.

Skargę na powyższą decyzję wniosła "W. Spółka Jawna", dalej "skarżąca", podnosząc zarzut, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ nie wskazał przesłanek uzasadniających stwierdzenie, że w sprawie doszło do naruszenia prawa o charakterze kwalifikowanym. Samo stwierdzenie organu, że badany obszar po stronie wschodniej terenu inwestycji został błędnie wyznaczony jest niewystarczające, albowiem należało wskazać, na czym błąd ten polegał. Dopiero określenie tego błędu pozwala na stwierdzenie czy w rzeczywistości mamy do czynienia z błędem oraz czy błąd ten powoduje naruszenie prawa o charakterze rażącym. Nie można uznać, że doszło do rażącego naruszenia §5 rozporządzenia w sytuacji, gdy w decyzji Burmistrza określono wskaźnik wielkości powierzchni nowej zabudowy w stosunku do powierzchni działki, aczkolwiek został on pominięty w analizie. Decyzja Burmistrza spełnia pomimo tego wymagania określone przez prawo. Organ nadzoru winien wziąć pod uwagę nie tylko fakt naruszenia prawa, ale również zbadać, czy decyzja wydana z naruszeniem prawa powoduje takie skutki społeczno - gospodarcze, które uzasadniają konieczność wyeliminowania jej z obrotu prawnego. SKO nie przeprowadziło analizy sprawy pod tym kątem i nie wykazało, że badana decyzja Burmistrza jest merytorycznie błędna lub, że wywołuje skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności.

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze