Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia del. NSA Teresa Kobylecka (spr.) Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1953/10 w sprawie ze skargi M. I. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010r. sygn. akt IV SA/Wa 1953/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. I. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2010r. w przedmiocie unieważnienia paszportu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał następujący stan faktyczny i prawny sprawy:
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia [...] czerwca 2010r. o unieważnieniu wydanego na M. I. paszportu serii [...], ważnego do dnia 8 lipca 2016r. i o zwrocie opłaty paszportowej za unieważniony paszport za lata 2010-2016 w wysokości 84 zł.
W uzasadnieniu decyzji Minister przedstawił stanowisko wyrażone w uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji, który uznał, że zachodzą przesłanki z art. 38 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 2006r. o dokumentach paszportowych (Dz.U. nr 143, poz. 1027 ze zm.), zgodnie z którym dokument paszportowy podlega unieważnieniu, jeżeli został wydany z naruszeniem przepisów prawa. W tym przypadku polega ono na otrzymaniu paszportu bez posiadania obywatelstwa polskiego. Okoliczność braku wniosku M. I. o nadanie obywatelstwa polskiego wynika z pism Kancelarii Prezydenta RP oraz Wojewody Łódzkiego i Wojewody Zachodniopomorskiego, na terenie których to województw zainteresowany był poprzednio zameldowany.
Minister wskazał, że skierowano do Prokuratury Rejonowej w Gorzowie Wielkopolskim zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, polegającego na wyłudzeniu przez M. I. dowodu osobistego serii [...] wydanego w dniu 31 maja 2006r. przez Prezydenta Miasta [...]. Wszczęte postępowanie wyjaśniające w dniu 3 lutego 2010r. zostało umorzone, z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przez M. I. przestępstwa i uznania, że działał on w celu świadomego wprowadzenia w błąd urzędnika. W postępowaniu tym stwierdzono, że zainteresowany uzyskał postanowienie Prezydenta RP z dnia [...] grudnia 2005r. o nadaniu obywatelstwa polskiego, a oryginał tego postanowienia został zainteresowanemu skradziony.
W uzasadnieniu decyzji ministra podniesiono także, że w dniu [...] kwietnia 2010r. Prezydent Miasta [...] unieważnił dowód osobisty serii [...]wystawiony na M. I. na podstawie art. 43 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t. j. Dz. U. z 2006r. nr 139, poz. 993 ze zm.) uznając, że zainteresowany nie jest obywatelem polskim, a dowód osobisty uzyskał z naruszeniem prawa. Decyzja ta została uchylona przez Wojewodę Lubuskiego ze względów proceduralnych.
Minister podzielił stanowisko organu pierwszej instancji i uznał, że M. I. nie posiadał obywatelstwa polskiego w dniu wydania mu paszportu, gdyż brak jest na to dowodów. W aktach nie ma wniosku zainteresowanego o nadanie mu obywatelstwa polskiego, ani oryginału postanowienia Prezydenta RP o nadaniu mu takiego obywatelstwa (jest jedynie jego kopia). Prowadzone przez prokuraturę postępowanie nie podjęło kwestii zbadania autentyczności postanowienia o nadaniu obywatelstwa polskiego, a jedynie ustalono, że zainteresowany nie działał w celu świadomego wprowadzenia w błąd urzędnika, co nie wskazuje, aby uzyskał on obywatelstwo polskie zgodnie z prawem.