Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. D. i S. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 lutego 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 1100/12 w sprawie ze skargi A. D.i S. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisania do księgi urodzeń aktu urodzenia dziecka oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 1100/12 oddalił skargę A. D. i S. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia 13 listopada 2012 roku, nr [...] w przedmiocie odmowy wpisania do księgi urodzeń aktu urodzenia dziecka.
Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 7 sierpnia 2012 r. A. D. i S. D., zamieszkałe w Wielkiej Brytanii, złożyły w Urzędzie Miasta Ł. wniosek o sporządzenie w polskich księgach stanu cywilnego zagranicznego aktu urodzenia L. D., urodzonej w dniu 19 grudnia 2011 r. w Londynie (Wielka Brytania). Do wniosku został załączony między innymi brytyjski dokument urzędowy - "Uwierzytelniona Kopia Wpisu do Ewidencji. Zgodnie z ustawą z 1953 roku o Rejestracji Narodzin i Zgonów"- wraz z jego tłumaczeniem przysięgłym na język polski. Z treści powyższego dokumentu wynika, że S. D. jest matką L. D., natomiast A. D. urodzona w Polsce jest wpisana jako rodzic dziecka. Ponadto w piśmie z dnia 3 sierpnia 2012 r., załączonym do tego wniosku, A. D. wnosiła o rejestrację aktu urodzenia córki powołując się na art. 14 i art. 16 ustawy o obywatelstwie polskim. Z góry też zakwestionowała argument, że skoro nie jest biologiczną matką dziecka, to dziecku nie należy się obywatelstwo polskie. Stwierdziła, że obywatel polski płci męskiej figurujący w brytyjskim akcie urodzenia nie napotkałby żadnych trudności z umiejscowieniem aktu urodzenia dziecka w Polsce, choć nie byłby biologicznym ojcem tego dziecka.
Decyzją z dnia [...] października 2012 r. Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Ł. odmówił - na podstawie art. 73 ust. 1 i art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (tj. Dz.U. z 2011 r., Nr 212, poz. 1264)
- wpisania do księgi urodzeń aktu urodzenia L. D., urodzonej w dniu 19 grudnia 2011 r. w Londynie.
Od powyższej decyzji A. D. wniosła odwołanie do Wojewody [...].
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, akt cywilny sporządzony za granicą może być wpisany do polskich ksiąg stanu cywilnego na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu. Organ podzielił pogląd wyrażony w uzasadnieniu decyzji I instancji, że kierownik urzędu stanu cywilnego dokonujący transkrypcji aktu co do zasady nie bada przedstawionego dokumentu pod względem merytorycznym. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, gdy w rezultacie dokonanej transkrypcji zagranicznego aktu stanu cywilnego powstałby akt, którego treść byłaby sprzeczna z podstawowymi zasadami porządku prawnego obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zasadę tę należy wywieść z reguły określonej w art. 7 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe ( Dz. U. Nr 80, poz. 432), który stanowi, że prawa obcego nie stosuje się, jeżeli jego stosowanie miałoby skutki sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Do takiej samej konkluzji prowadzi także zastosowanie przepisu art. 1146 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego dotyczącego, uznawania orzeczeń, który także odwołuje się do klauzuli porządku publicznego.