Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji celu publicznego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędzia del. WSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) Protokolant Daniel Zdzieszyński po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 maja 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 235/09 w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji celu publicznego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 8 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 235/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia projektu decyzji odmawiającej ustalenia lokalizacji celu publicznego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że postanowieniem z dnia [...] grudnia 2008 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie z dnia [...] lipca 2008 r., uzgadniające ze stanowiska konserwatorskiego projekt decyzji Burmistrza Z. odmawiającej ustalenia lokalizacji stacji bazowej telefonii komórkowej.

Organ konserwatorski uznał, że projekt decyzji odmownej jest rozstrzygnięciem trafnym. Potwierdził, że zamierzona inwestycja celu publicznego ma być zrealizowana w obrębie wpisanego w 1976 r. do rejestru zabytków pod nr A - 21 układu urbanistycznego Z.. Podkreślił, że nie podano argumentów przemawiających za budową tej stacji. Natomiast maszt o znacznej wysokości, o masywnej konstrukcji usytuowany w chronionej, historycznej przestrzeni stanowiłby element obcy, którego nie można wkomponować w tradycyjną formę przestrzeni bez jej uszkodzenia i degradacji. Z tego względu uzgodnił decyzję odmowną, jako niebudzącą zastrzeżeń konserwatorskich.

We wniesionym zażaleniu pełnomocnik [...] Sp. z o. o. zarzucił brak skonkretyzowanych, w odniesieniu do tego zamierzenia, argumentów, wykluczających możliwość realizacji tej inwestycji.

Ponownie rozstrzygając sprawę Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego podzielił stanowisko organu I instancji, potwierdził, że działka ew. nr [...] w Z. usytuowana jest w granicach układu urbanistycznego miejscowości Z., podlegającego ochronie konserwatorskiej. Dokładnie jest położona w obrębie centrum zabytkowego miasta Z.. W sąsiedztwie znajduje się zespół zabudowy zabytkowego rynku i uliczek przyrynkowych. Na obszarze tym zlokalizowana jest zabudowa o wys. 1-3 kondygnacje, z dachami dwuspadowymi, symetrycznymi. Stąd zasadna jest akceptacja rozstrzygnięcia odmownego, zaproponowanego w przekazanym do uzgodnienia projekcie decyzji.

We wniesionej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pełnomocnik inwestora zarzucił, że organy nie ustosunkowały się do zebranego materiału dowodowego, naruszając art. 77 § 1 k.p.a.. Podkreślił, że przedmiotowy budynek, na którym miano umiejscowić maszt anteny stacji bazowej, nie został objęty żadną z form ochrony konserwatorskiej w rozumieniu art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W ocenie pełnomocnika nie wykazano niezgodności zamierzonej inwestycji z przepisami prawa. Nadto, w jego ocenie, organ nie powinien odnieść się do odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, lecz zająć własne stanowisko w sprawie. Pełnomocnik strony skarżącej podtrzymał także zawarte w zażaleniu zarzuty dowolności i arbitralności podjętych rozstrzygnięć.

Strona 1/8