Dnia 5 sierpnia 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Miron Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych K. sp. j. z siedzibą w K. (uprzednio: K. spółka komandytowa z siedzibą w K.), W. F. i K. F. oraz Z. P., K. C. i W. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 16/20 w sprawie ze skarg A. J., W. M., K. spółki komandytowej z siedzibą w K., A. P., M. P., A. L., W. F., K. F., E. S.A. z siedzibą w W., Z. P., K. C. oraz W. C. na decyzję Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] października 2019 r., znak: [...] w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej I. prostuje oczywistą omyłkę pisarską zawartą w komparycji zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 16/20, w ten sposób, że w miejsce oznaczenia strony skarżącej "W. F." wpisać "W. F."; II. oddala skargi kasacyjne.
Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 16/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi na zaskarżoną decyzję Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.
Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r., nr [...], Wojewoda [...] zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi wojewódzkiej Nr [...] w ciągu ulic [...] i [...] od skrzyżowania z ul. [...] - drogą krajową Nr [...] do skrzyżowania z ul. [...] - drogą powiatową Nr [...], budowie nowego odcinka drogi wojewódzkiej Nr [...] od skrzyżowania z ul. [...] do skrzyżowania z ul. [...] - drogą krajową Nr [...], rozbudowie drogi wojewódzkiej Nr [...] w ciągu ul. [...], budowie dwóch obiektów mostowych na rzece [...] wraz z budową/przebudową sieci uzbrojenia terenu, urządzeń wodnych lub urządzeń melioracji wodnych, innych dróg publicznych oraz zjazdów, na terenie miasta K. i gminy M..
Odwołania od ww. decyzji wniosło kilkadziesiąt podmiotów, w tym skarżący A. J., W. M., K. spółka komandytowa z siedzibą w K., A. P., M. P., A. L., W. F., K. F., E. S.A. z siedzibą w W., Z. P., K. C. oraz W. C..
Zaskarżoną decyzją Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i 3 K.p.a., po rozpatrzeniu ww. odwołań, w pkt I utrzymał w mocy ww. decyzję Wojewody; w pkt II umorzył postępowanie odwoławcze w odniesieniu do części podmiotów wnoszących odwołania, w tym skarżących A. J., W. M. i A. L.; w pkt III odmówił nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
Organ odwoławczy wskazał, że przedstawiony przez inwestora projekt budowlany odpowiada prawu, tj. art. 11b, art. 11d ust. 1, w tym pkt 1 i 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1474), zwanej dalej "specustawą drogową", art. 12 ust. 7, art. 20 ust. 4 i art. 34 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego; przepisom rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1935). W projekcie przedstawiono proponowany przebieg drogi, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych oraz istniejące uzbrojenie terenu, analizę powiązania projektowanej drogi z innymi drogami publicznymi. Dołączono też mapy zawierające projekty podziałów nieruchomości oraz określono zmiany w dotychczasowej infrastrukturze zagospodarowania terenu. Projekt jest zgody z decyzją środowiskową, jak i pozwoleniem wodnoprawnym. Ponadto Minister nie doszukał się naruszenia przepisów proceduralnych, które miałyby przemawiać za uchyleniem zezwolenia na realizację inwestycji drogowej (art. 11f ust. 1 i 3 specustawy drogowej).
W odniesieniu do rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji zawartego w pkt II i wydanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a., Minister wyjaśnił, że w tym zakresie osoby tam wymienione, które także wniosły odwołania nie są właścicielami albo użytkownikami wieczystymi nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie decyzji. Dlatego w tym zakresie uzasadnione było umorzenie postępowania odwoławczego w odniesieniu do tych osób.