Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. WSA Iwona Bogucka (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. Spółka Akcyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 978/11 w sprawie ze skargi A. Spółka z o. o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty za wzrost wartości nieruchomości w związku ze zmianą przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z 21 lutego 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 978/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. Spółka z o.o. w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu z [...] września 2011 r. nr [...], którą uchylono decyzję Wójta Gminy Ciepłowody z [...] sierpnia 20011 r. nr [...] ustalającą jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku zmiany przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Wyrok zapadł przy przyjęciu przez Sąd następujących okoliczności faktycznych i prawnych:
Aktem notarialnym Repertorium A numer [...] z dnia 1 kwietnia 2011 r. Spółka A. w O. dokonała sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki, obejmującej B., w skład którego wchodzą m. in. niezabudowane nieruchomości o numerach ewidencyjnych [...], [...]/1 i [...]/2.
Decyzją z [...] sierpnia 2011 r. Wójt Gminy Ciepłowody ustalił opłatę w wysokości 139 335,60 zł z tytułu wzrostu wartości działek o numerach ewidencyjnych [...], [...]/1 i [...]/2 położonych w obrębie wsi Targowica, związanego ze zmianą przeznaczenia nieruchomości w miejscowym panie zagospodarowania przestrzennego. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 1 i ust. 6 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 770 ze zm.), zwanej dalej u.p.z.p., oraz § 5 uchwały nr 172/XXXII/09 Rady Gminy Ciepłowody z 2 lipca 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru działek obejmujących udokumentowane złoża "Targowica-Wschód" oraz dla działki o nr ewid. [...] (A.M.1) położonych w obrębie wsi Targowica, gmina Ciepłowody (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego z 2009 r., nr 15, poz. 2893). W uzasadnieniu decyzji Wójt podał, że aktem notarialnym z 1 kwietnia 2011 r. Spółka A. w O. dokonała sprzedaży działek nr [...], [...]/1 i [...]/2 położonych we wsi Targowica o łącznej pow. 11.820 ha. Operatem szacunkowym z dnia 27 czerwca 2011 r. ustalona została wartość sprzedanej nieruchomości zarówno przed wejściem w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (1 995 694,00 zł), jak i po jego wejściu w życie (2 460 146, 00 zł). Różnica wartości nieruchomości wyniosła 464 455,00 zł. Kwota opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości wyliczona według 30 % stawki wyniosła 139 335,60 zł.
W odwołaniu od decyzji pełnomocnik strony wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie, ewentualnie o powołanie organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych do dokonania oceny prawidłowości sporządzenia operatu szacunkowego, uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu podniesiono w pierwszej kolejności, że nie zaistniały przesłanki do wydania decyzji, albowiem przedmiotem sprzedaży była zorganizowana część przedsiębiorstwa, tj. Zakład Górniczy "Targowica". Zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębny przedmiot obrotu i jej zbycie, podobnie jak zbycie przedsiębiorstwa, nie podlega art. 36 ust. 4 u.p.z.p. Pogląd ten pełnomocnik strony wywiodła z przepisów ustaw podatkowych, w tym z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) wskazując, że ustawa ta wyłącza spod działania jej przepisów transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast zbycie poszczególnych składników mienia przedsiębiorstwa obowiązkowi podatkowemu z tej ustawy podlega. Zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi zatem odrębny przedmiot obrotu i jej zbycie nie łączy się z obowiązkiem poniesienia opłaty planistycznej. Fakt, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość nie ma znaczenia, jako że przedmiotem obrotu jest wyodrębniony zespół składników majątkowych jako całość, a nie prawo własności poszczególnych nieruchomości. Nadto pełnomocnik skarżącej zarzuciła, że decyzja organu I instancji jest wadliwa także z tego powodu, że nie wykazano wzrostu wartości nieruchomości, operat szacunkowy stanowiący podstawę wydania decyzji został sporządzony niezgodnie z obowiązującymi przepisami, a postępowanie w sprawie zostało przeprowadzone z naruszeniem zasad ogólnych wyrażonych w art. 6,7,8,9,10 i 11 k.p.a.