Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Włodzimierz Ryms (spr.) Sędziowie Zygmunt Niewiadomski Alicja Plucińska-Filipowicz Protokolant Joanna Gołębiewska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wyższej Szkoły D. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lipca 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 169/05 w sprawie ze skargi Wyższej Szkoły D. w W. na decyzję Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania prac budowlanych oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 lipca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Wyższej Szkoły D. w W. na decyzję Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2004 r. w przedmiocie odmowy wstrzymania prac budowlanych.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Inwestor [...] Spółdzielnia Mieszkaniowa prace budowlane związane z budową garaży podziemnych przy ul. P. w W. rozpoczęła w oparciu o ostateczną decyzję - pozwolenie na budowę - Burmistrza Gminy W. z dnia 24 lipca 2000 r., po uzyskaniu wcześniejszego uzgodnienia projektu przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2000 r.
Minister Kultury decyzją z dnia 15 grudnia 2004 r., po rozpatrzeniu odwołania Wyższej Szkoły D. w W. od decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 10 sierpnia 2004 r. odmawiającej wstrzymania prac budowlanych, związanych z inwestycją [...] Spółdzielni Mieszkaniowej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Zdaniem organu realizacja inwestycji nie dotyczy aspektów urbanistycznych założenia Osi Saskiej (wpisana do rejestru zabytków pod nr 510), a odcinana w trakcie prac płyta (podtorze) nie została wpisana do rejestru zabytków. Organ wskazał, że legalność i terminowość prac związanych z odcięciem podtorza kontrolowana jest przez organ architektoniczno-budowlany, a protokoły oględzin sporządzone przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nie wykazują nieprawidłowości ani zaniedbań przy wykonywaniu przedmiotowych robót.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że teren objęty inwestycją w części podziemnej nie korzysta z ochrony konserwatorskiej w świetle art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. z 1999 r. Nr 987, poz. 1150 ze zm.), obowiązującej w dacie wydania pozwolenia na budowę, zatem na prowadzenie robót podziemnych związanych z budową garaży inwestor nie musiał uzyskać odrębnego zezwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Sąd I instancji nie podzielił stanowiska skarżącego, iż art. 36 ust. 1 aktualnie obowiązującej ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece na zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568) stanowi powielenie i doprecyzowanie treści poprzednio obowiązującego art. 27 ust. 1 ustawy o ochronie dóbr kultury, ponieważ katalog pracy wymagających pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków został znacznie poszerzony i uszczegółowiony, a także zawiera między innymi wymóg uzyskania takiego pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych w otoczeniu zabytków. W przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy o ochronie zabytków i opiece na zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r., bowiem sprawa pozwolenia na budowę została zakończona decyzją z dnia 24 lipca 2000 r., a więc przed dniem wejścia w życie tej ustawy.