Dnia 15 lipca 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński /spr./ Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1634/09 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń myśliwską oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 2 marca 2010 roku, sygn. akt II SA/Wa 1634/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. J. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2009 roku, Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną myśliwską.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 roku, Nr [...]Komendant Wojewódzki Policji w G. odmówił R. J. wydania pozwolenia na broń palną myśliwską, uznając, iż stan faktyczny w sprawie wyczerpuje dyspozycję art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji.
W toku postępowania Komendant Wojewódzki Policji stwierdził, że wnioskodawca prawomocnym wyrokiem z dnia 23 października 1997 roku, sygn. akt II K 410/97 został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 208 k.k. z 1969 roku, to jest kradzieży zuchwałej. Za czyn ten wymierzono wnioskodawcy karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata. Nadto oddano wnioskodawcę pod dozór kuratora, zobowiązano go do naprawienia szkody poprzez uiszczenie równowartości skradzionych rowerów, wymierzono opłatę oraz zasądzono koszty postępowania.
Postanowieniem z dnia 21 listopada 1998 roku Prokuratura Rejonowa w Krośnie Odrzańskim umorzyła dochodzenie w sprawie o czyn z art. 190 § 1 k.k. z powodu braku dostatecznych danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu.
W 2002 roku wnioskodawca przyznał się do popełnienia wykroczenia skarbowego określonego w kodeksie karnym skarbowym i złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności za to wykroczenie.
W 2006 roku wnioskodawca został uznany za winnego popełnienia wykroczenia z art. 88 k.w. polegającego na kierowaniu samochodem bez wymaganych świateł mijania, za co wymierzono mu karę grzywny.
Komendant Wojewódzki wskazał, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. prowadzi dwa postępowania administracyjne w sprawie naruszenia przez wnioskodawcę przepisów budowlanych w związku z wybudowaniem wiaty bez uzyskania pozwolenia oraz w związku z wykonaniem miejsc parkingowych oraz utwardzeniem placu i dojazdu bez dokonania wymaganego zgłoszenia.
W latach 2003 - 2008 wnioskodawca szesnastokrotnie naruszył przepisy ruchu drogowego przekraczając prędkość, kierując pojazdem bez wymaganych dokumentów, niestosując się do znaków drogowych, stwarzając zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, za co został ukarany mandami karnymi.
Komendant Wojewódzki wskazał, że wnioskodawca posiada pozytywna opinię z miejsca zamieszkana (sąsiedzi, najbliższa rodzina), z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w N. oraz z K.
Zdaniem Komendanta Wojewódzkiego Policji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uprawnia do uznania wnioskodawcy z osobę, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. W ocenie Komendanta Wojewódzkiego Policji dotychczasowa postawa życiowa wnioskodawcy charakteryzowała się brakiem poszanowania przepisów prawa, przy czym nie ma to znaczenia, czy były to przepisy prawa karnego, czy też są to wykroczenia. Opisane okoliczności, w ocenie Komendanta Wojewódzkiego Policji wzbudzają uzasadnione obawy, że wnioskodawca nie będzie przestrzegał przepisów prawa dotyczących posiadania i używania broni, a tym samym może stworzyć zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.