Skarga kasacyjna na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz ( spr. ) Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Protokolant Krzysztof Tkacz po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 października 2004 r. sygn. akt II SA/Wr 423/02 w sprawie ze skargi H. F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia [...] lutego 2002 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 października 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu sprawy oddalił skargę wniesioną przez H. F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia [...] lutego 2002 r. utrzymującą w mocy decyzję Miejskiego Inspektora Sanitarnego w Opolu decyzją z dnia [...] października 200l r. orzekającą o braku podstaw do stwierdzenia u H. F. choroby zawodowej narządu słuchu.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji przedstawił przebieg postępowania administracyjnego wskazując, iż podstawę rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie stanowiły przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 61, poz. 294 późn. zm.).

Organy administracji rozpoznające przedmiotową sprawę ustaliły, że H. F. od listopada 1989r. do lutego 2000r. był pracownikiem T. S.A. Do lipca 1990r. był instruktorem w Oddziale R., od sierpnia 1990r. był inspektorem, a następnie kierownikiem sekcji BHP.

Skarżący poddany był badaniu w dwóch jednostkach upoważnionych do orzekania o chorobach zawodowych tj. w Poradni Chorób Zawodowych, Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Opolu z siedzibą w Kędzierzynie - Koźlu oraz w Instytucie Medycyny Pracy w Sosnowcu, które zgodnie wykazały obustronny niedosłuch typu odbiorczego, a jednocześnie orzekły o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu. W ocenie organu administracji skarżący podczas zatrudnienia w T., nie był bowiem narażony na hałas stwarzający ryzyko uszkodzenia narządu słuchu.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż niekwestionowaną okolicznością jest fakt stwierdzenia u skarżącego obustronnego niedosłuchu typu odbiorczego, co potwierdziły dwie upoważnione jednostki przeprowadzające badania w swoich orzeczeniach lekarskich. Jednakże sam fakt istnienia choroby niedosłuchu, nie jest jedyną przesłanką przesądzającą stwierdzenie choroby zawodowej. Kolejnym bowiem wymogiem jest praca w warunkach narażenia na działanie czynnika szkodliwego i związku przyczynowego pomiędzy pracą w takich warunkach a schorzeniem. W ocenie Sądu niekwestionowaną okolicznością jest wykonywanie pracy przez skarżącego w wymiarze 8 godzin, w systemie jednozmianowym. W okresie 1996 - 2000 r., czas pracy skarżącego w biurze był przemienny z pracą w terenie, co wynika z wywiadu środowiskowego dotyczącego przebiegu i warunków pracy zawodowej. W latach 1997 - 1998, H. F. pracował na II piętrze budynku T.

Wskazując na ustalenia dokonane przez organ odwoławczy Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż nie ma podstaw do uznania za szkodliwe dla narządu słuchu działania centrali telefonicznych, które sąsiadowały z pomieszczeniem biurowym na II piętrze, bowiem wyniki badań środowiskowych, którymi dysponuje zakład pracy dowodzą, że poziom natężenia hałasu w pomieszczeniach przyległych do pomieszczeń centrali telefonicznych był rzędu 58 - 62 dB. Hałas w pomieszczeniu centrali, usytuowanym piętro niżej od pomieszczenia skarżącego, wg wyników badań z 1986r. wynosił 78 dB, stąd w pomieszczeniu piętro wyżej musiał być niższy. W związku z powyższym hałas o takich poziomach nie stanowi ryzyka uszkodzenia narządu słuchu. Ocena środowiska pracy, w zakresie pomieszczenia na II piętrze dokonana została nie tylko na podstawie badań z 2000r., kiedy warunki pracy polepszyły się, ale również przez porównanie wyników z 1986r. Po powodzi w 1997r. centrala była likwidowana.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny