Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Katarzyna Golat /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 102/13 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP i wydania karty pobytu oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z 11 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 102/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] października 2012 r. nr [...], w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP i wydania karty pobytu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący przebieg postępowania.
Objętą skargą wniesioną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] października 2012 r. Nr [...], Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, po rozpatrzeniu odwołania T. S. od decyzji Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] marca 2012 r. Nr [...], orzekającej o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, utrzymał decyzję w mocy.
Jej wydanie nastąpiło po wystąpieniu [...] maja 2011 r. przez skarżącego z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, z powołaniem się na: pozostawanie w związku małżeńskim z obywatelką polską, pobyt na terytorium Polski oraz zamieszkiwanie na tym terytorium jego najbliższej rodziny.
Decyzją z [...] lipca 2011 r. nr [...], Wojewoda odmówił udzielenia skarżącemu wnioskowanego zezwolenia wskazując, że wobec cudzoziemca zachodzi przesłanka negatywna, określona w art. 57 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573, z późn. zm.), powoływanej dalej jako "ustawa".
W wyniku rozpoznania odwołania skarżącego Szef Urzędu, decyzją z [...] października 2011 r. Nr [...], uchylił decyzję Wojewody i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia, a decyzją z [...] marca 2012 r., Wojewoda ponownie odmówił udzielenia skarżącemu zezwolenia na zamieszkanie.
Szef Urzędu, po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, decyzją z [...] października 2012 r. utrzymał decyzję Wojewody w mocy wskazując, że wobec cudzoziemca zachodzą przesłanki z art. 57 ust. 1 pkt 5 ustawy, uzasadniające odmowę udzielenia mu przedmiotowego zezwolenia.
Szef Urzędu podniósł, że w stosunku do cudzoziemca przed Sądem Rejonowym w M. zapadło [...] orzeczeń sądowych za popełnienie przez niego wykroczeń porządkowych. Z wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w miejscu zamieszkania cudzoziemca wynika, że mieszkańcy miasta W. obawiają się cudzoziemca z uwagi na jego zachowanie, a w 2007 r. zapadły 2 wyroki skazujące cudzoziemca za stosowanie przemocy oraz znieważenie funkcjonariusza policji. Ponadto w stosunku do skarżącego toczyło się postępowanie karne przed Sądem Rejonowym w G. za popełnienie czynów karalnych, określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 124), tj. obrót znacznymi ilościami środka odurzającego oraz posiadanie środków odurzających. Wyrokiem z 23 sierpnia 2012 r., sygn. akt VII K 398/12, skarżący został skazany na łączną karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat.
Szef Urzędu argumentował, że pobyt cudzoziemca w Polsce stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, a zatem zachodzą wobec niego przesłanki z art. 57 ust. 1 pkt 5 ustawy. Pomimo, że wyroki orzeczone poprzednio wobec cudzoziemca uległy zatarciu, to fakt, iż cudzoziemiec w trakcie pobytu w Polsce wielokrotnie popełniał wykroczenia ma w ocenie organu negatywny wpływ na ocenę postępowania cudzoziemca w przyszłości. Za istotną w niniejszej sprawie Szef Urzędu uznał okoliczność, iż 23 sierpnia 2012 r. zapadł wobec cudzoziemca wyrok, który potwierdził, że skarżący cechuje się lekceważącym stosunkiem do obowiązującego w Polsce porządku prawnego, zatem istnieją podstawy aby twierdzić, że jego dalszy pobyt na terytorium kraju stanowi zagrożenie dla porządku prawnego obowiązującego w Polsce.