Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia del. WSA Paweł Groński Protokolant: starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 1954/16 w sprawie ze skargi H. M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego I. uchyla zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...]; II. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz Hany Melnik kwotę 1020 (jeden tysiąc dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 1954/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskiem złożonym w dniu [...] kwietnia 2014 r. H. M., reprezentowana przez pełnomocnika, wystąpiła o potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego z uwagi na to, że jej rodzice, pozostający w związku małżeńskim, posiadali polskie obywatelstwo.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr [...] odmówił potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez skarżącą.
W odwołaniu skarżąca wniosła o uchylenie ww. decyzji Wojewody Mazowieckiego i potwierdzenie posiadania przez nią obywatelstwa polskiego zarzucając naruszenie art. 7, art. 77 i art. 80 K.p.a.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w toku postępowania przed organem I instancji pełnomocnik skarżącej przedstawił akt jej urodzenia, wydany przez Urząd Stanu Cywilnego (dalej zwany "USC") w U., z którego wynika, że urodziła się [...] stycznia 1948 r., w U. w N., jako C. M., córka S. i F.. Skarżąca w dniu [...] października 1969 r., dokonała urzędowej zmiany nazwiska z Z. na M. w związku z zawarciem związku małżeńskiego.
Minister wyjaśnił, że z uwagi na datę urodzenia skarżącej dla ustalenia jej statusu obywatelstwa polskiego zastosowanie mają przepisy ustawy z 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz.U. R.P. Nr 7, poz. 44 ze zm.) - dalej zwanej "ustawą z 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego", która obowiązywała w chwili zaistnienia zdarzeń mających znaczenie dla ustalenia statusu obywatelstwa polskiego skarżącej. Art. 5 ww. ustawy wskazywał, iż "przez urodzenie dzieci ślubne nabywają obywatelstwo ojca, a dzieci nieślubne obywatelstwo matki".
Organ odwoławczy zwrócił uwagę, że skarżąca wskazując jako swego ojca - S. Z. oświadczyła, że posiadał on obywatelstwo polskie. Z akt sprawy wynika, że ojciec skarżącej nabył obywatelstwo polskie na podstawie ustawy z 1920 roku o obywatelstwie Państwa Polskiego.
Z uwagi na powyższe organ II instancji stwierdził, że stosownie do przepisów ustawy z 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego ustalenia wymagało czy skarżąca urodziła się jako dziecko ślubne i mogła wywodzić obywatelstwo polskie po swoim ojcu. Na potwierdzenie ślubnego pochodzenia skarżącej przedłożony został akt jej urodzenia, który - zdaniem pełnomocnika skarżącej - potwierdza okoliczność zawarcia związku małżeńskiego przez jej rodziców. Z dokumentu tego wynika, że rodzice skarżącej zawarli związek małżeński [...] października 1939 r. w P. w P.
W piśmie z dnia [...] września 2014 r., Minister wystąpił do USC w P. o przesłanie aktu małżeństwa S. Z. z F./Z. R. zawartego [...] października 1939 r. w P. W odpowiedzi USC w P. pismem z [...] września 2014 r., poinformował, że w księdze zawierającej akty małżeństwa zawarte w 1939 r. nie figuruje ww. akt.