Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: sędzia del. NSA Janina Kosowska (spr.) sędzia NSA Małgorzata Stahl Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 1203/12 w sprawie ze skargi H. C. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 1203/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. C. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2012 r., Nr [...], w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy.

Opisując stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd I instancji wskazał, iż decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r., Nr [...], Wojewoda Zachodniopomorski, po rozpoznaniu wniosku skarżącej z dnia 3 czerwca 2011 r. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie pawilonu handlowego w zabudowie kontenerowej (dwa moduły) o powierzchni zabudowy ok. 56 m2, wymiarach ok. 18 x 3 m i wysokości ok. 3,0 m, zlokalizowanego na działce nr [...] w obrębie G. [...], stanowiącej teren zamknięty P. S.A., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla opisanego zamierzenia inwestycyjnego ze względu na niezgodność przedmiotowej inwestycji z przepisami odrębnymi.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca zarzuciła organowi I instancji naruszenie art. 6 i art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej w skrócie kpa, poprzez podejmowanie działań pozbawionych podstawy prawnej i niewystarczające uzasadnienie okoliczności faktycznych przemawiających za odmową ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji; naruszenie art. 10 kpa poprzez uniemożliwienie jej wypowiedzenia się co do zebranego materiału oraz naruszenie art. 60 ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej w skrócie upzp, przez niewłaściwe rozstrzygnięcie co do istoty sprawy.

W wyniku rozpatrzenia odwołania, Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r., Nr [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzji. Wskazał, iż w dacie orzekania przez organ I instancji działka gruntu, będąca przedmiotem niniejszego postępowania, stanowiła teren zamknięty na mocy decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w sprawie ustalenia terenów, przez które przebiegają linie kolejowe, jako teren zamknięty (Dz. Urz. Ml Nr [...], poz. [...] ze zm.), wymieniony pod poz. [...] w tomie [...] załącznika do tej decyzji.

Organ odwoławczy stwierdził, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia wymagań wymienionych w art. 61 ust. 1 upzp, w tym w myśl art. 61 ust. 1 pkt 5 wymogu zgodności decyzji z przepisami odrębnymi, i wskazał, że na gruncie niniejszej sprawy jako przepisy odrębne traktować należy przepisy ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. w sprawie określenia rodzajów nieruchomości uznawanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 207, poz. 2107), zwanego dalej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 sierpnia 2004 r. Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, przez tereny zamknięte rozumie się tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych. Tereny zamknięte ustalane są w drodze decyzji. Organ wydający decyzję zawiadamia Głównego Geodetę Kraju o ustaleniu terenu zamkniętego oraz podaje klauzulę tajności informacji dotyczących obiektów znajdujących się na tym terenie (art. 4 ust. 2a i 2b).

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej