Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Andrzej Jurkiewicz (spr.) Jolanta Sikorska Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 29 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2005 r. sygn. akt VI SA/Wa 2123/04 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddalono skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 czerwca 2005 r., sygn. akt VI SA/Wa 2123/04 oddalił skargę K. T. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Wielkopolski Komendant Wojewódzki Policji w Poznaniu decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r., na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), cofnął pozwolenie na broń K. T., wskazując, że na skutek nieprawidłowego przechowywania utracił on broń. W uzasadnieniu wyjaśniono, że K. T. wracając z polowania zasnął w nie zamkniętym samochodzie, z którego skradziono mu w/w broń. Dodatkowo wskazano , że organ administracji w trybie sprostowania oczywistej omyłki sprostował datę wydania decyzji z dnia [...] czerwca 2004 r. na datę [...] sierpnia 2004 r.
Strona złożyła odwołanie od powyższej decyzji, podnosząc, że została mu ona doręczona po ponad dwóch miesiącach od jej wydania.
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] października 2004 r. Nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Organ odwoławczy , opierając się na ustaleniach dokonanych w postępowaniu administracyjnym stwierdził, że K. T, przewożąc broń w samochodzie zasnął zatrzymując się przy drodze i nie zabezpieczył drzwi, co potwierdzili świadkowie. W związku z powyższym organ administracji uznał, że skarżący naruszył przepisy określające zasady i warunki noszenia broni, skutkiem czego broń dostała się w ręce osoby nieuprawnionej. Strona umieściła broń na tylnym siedzeniu nie wkładając jej do pokrowca i to w taki sposób, że broń była widoczna z zewnątrz. Nadto organ administracji wyjaśniał, iż z akt sprawy wynika, że decyzja nie mogła być wydana w dacie [...] czerwca 2004 r. lecz była wydana w dacie [...] sierpnia 2004 r. o czym świadczą pozostałe dokumenty z postępowania administracyjnego, między innymi powiadomienie skarżącego o możliwości zapoznania się z aktami i złożenia wniosków.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi K. T. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu skarżący zmienił wersję zdarzenia, wyjaśniając, że broń została mu skradziona kiedy samochód stał na podwórku J. W. Skarżący wskazał, że w toku postępowania przed organami Policji "nieodpowiedzialnie" podał nieprawidłową wersję zdarzeń, gdyż obawiał się J. W. , który posiada powiązania ze światem przestępczym.
W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Policji wniósł o jej oddalenie. Odnosząc się do twierdzeń skarżącego, że broń została mu skradziona prawdopodobnie na posesji J. W., organ administracji przytoczył okoliczności ustalone w postępowaniu administracyjnym, stwierdzając, iż sam skarżący tak naprawdę nie jest w stanie określić czasu i miejsca kiedy utracił broń. Jednakże niewątpliwym jest, że broni nie zabezpieczył należycie, skutkiem czego doszło do jej kradzieży.
Rozpoznając powyższą skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, iż jest ona niezasadna i na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił ją . W ocenie Sądu, organ administracji dokonał ustaleń faktycznych w sposób wyczerpujący i właściwy. Z ustaleń tych wynika, że K. T. jeździł z bronią nie schowaną do pokrowca, umieszczoną na tylnym siedzeniu w sposób widoczny z zewnątrz. Świadkowie zeznający w sprawie bądź stwierdzają, że nie mogą odpowiedzieć na pytanie czy skarżący zamykał drzwi od samochodu, w którym zostawił broń (J. W.), bądź stwierdzają zgodnie, że drzwi od samochodu nie były zamknięte na klucz (S. K.).