Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 listopada 2017 r. sygn. akt IV SA/Wr 287/17 w sprawie ze skargi Gminy [...] na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie zaopatrzenia mieszkańców w wodę przeznaczoną do spożycia 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Gminy [...] na rzecz [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 27 listopada 2017 r., IV SA/Wr 287/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) we Wrocławiu oddalił skargę Gminy [...], na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu (DPWIS), z dnia [...] kwietnia 2017 r., Nr [...], w przedmiocie zaopatrzenia mieszkańców w wodę przeznaczoną do spożycia. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, w dniu 29 czerwca 2016 r. przedstawiciel Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] (PPIS) pobrał do laboratoryjnych badań mikrobiologicznych dwie próbki wody (bezpośrednio ze studni oraz z kranu w kuchni w mieszkaniu nr [...]) z indywidualnego ujęcia wody "Budynki mieszkalne [...]". W wyniku przeprowadzonych badań laboratoryjnych w próbce wody pobranej bezpośrednio ze studni stwierdzono liczbę bakterii grupy coli w ilości 98 [jtk], liczbę bakterii Escherichia coli w ilości 18 [jtk], liczbę enterokoków kałowych w ilości 34 [jtk]) oraz liczbę bakterii Clostridium perfringens w ilości 65 [jtk], nie spełniającej wymagań jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do spożycia przez ludzi, określonych w załącznikach 1A i 3A do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 listopada 2015 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. z 2015 r., poz. 1989, rozp. MZ z 2015).
Dalej sąd pierwszej instancji wskazał, że w toku postępowania ustalono, iż przedmiotowe ujęcie wody znajduje się na działce nr [...] położonej w [...], Gmina [...], której właścicielem jest Skarb Państwa, a uprawnienia z tego tytułu wykonuje Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy (ANR OT) we [...]. Z powyższego ujęcia przy użyciu hydroforu doprowadzana jest woda do budynków mieszkalnych nr [...] i [...] w [...], których ANR OT we [...] jest współwłaścicielem.
W wyroku przytoczono również, że w dniu [...] czerwca 2016 r. PPIS wydał decyzję nr [...], w której stwierdził brak przydatności wody do spożycia z ujęcia "Budynki mieszkalne [...]" oraz decyzję nr [...], którą zakazano spożywania wody z ujęcia objętego postępowaniem, a ANR OT we [...] nakazano doprowadzić wodę na tymże ujęciu do jakości odpowiadającej wymaganiom sanitarnym, zaopatrzyć odbiorców w wodę do spożycia odpowiadającą wymaganiom sanitarnym, a nadto nałożono dalsze obowiązki wynikające z zakazu spożywania wody. Decyzje te opatrzono rygorem natychmiastowej wykonalności. W nagłówkach decyzji PPIS wskazywał ANR OT we [...], decyzje te otrzymał również Wójt Gminy [...].
W związku z wydaniem powyższych decyzji ANR OT we [...] poinformowała zainteresowanych o braku przydatności wody do spożycia przez ludzi oraz zamknęła czasowo ujęcie i zaprzestała dostarczania wody do wskazanych budynków.
W wyroku wskazano następnie, że w dniu 15 lipca 2016 r. pracownicy Urzędu Gminy w [...] w obecności funkcjonariuszy Policji, dokonali wejścia na teren przedmiotowego ujęcia wody oraz budynku hydroforni, zerwano kłódki, a działania te zostały podjęte w trybie zastępczym w ramach działań kryzysowych, po uprzednim poinformowaniu ANR OT we [...], w celu doprowadzenia wody z ujęcia do jakości odpowiadającej normom sanitarnym.