Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz /spr./ Sędzia WSA del. Maciej Dybowski Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Bk 783/09 w sprawie ze skargi A. M., M. M. i Ł. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz A. M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Bk 783/09 po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. M.-K., M. M. i L. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] sierpnia 2009 r. sygnatura [...], oraz stwierdził, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się orzeczenia.
Powyższe rozstrzygnięcie Sąd ten poprzedził następującymi ustaleniami faktycznymi i oceną prawną:
W dniu 20 lutego 2009 r. do Urzędu Miejskiego w B. wpłynął wniosek A. M.-K., L. G. i M.M. o wydanie decyzji zezwalającej na zmianę na użytek rolny gruntów leśnych o powierzchni 0,12 ha na działce o nr geod. [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w 2006 r. wnioskodawczynie uzyskały decyzję zezwalającą na dokonanie zmiany lasu na użytek rolny na sąsiadującej z ww. działką działce o powierzchni 0,10 ha. Dodatkowo wskazano, iż część działki objętej przedmiotowym wnioskiem (około 0,4 ha powierzchni) pozbawiona jest drzewostanu, na pozostałej zaś części występuje drzewostan sosnowy niskiej jakości. Wylesione grunty miały służyć do powiększenia gospodarstwa rolnego.
W dniu 30 marca 2009 r. organ I instancji przeprowadził oględziny działki, w wyniku których ustalono, iż przedmiotowa działka na powierzchni około 0,04 ha powierzchni pozbawiona jest drzewostanu. Nadto stwierdzono, iż większa część działki (około 0,08 ha) zalesiona jest drzewostanem sosnowym w wieku około 60 lat w dobrym stanie.
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r., działając na podstawie art. 13 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1991 r. ustawy o lasach oraz art. 104 k.p.a., odmówił wnioskodawcom zezwolenia na zmianę lasu na użytek rolny gruntów leśnych o powierzchni 0,12 ha położonych na działce nr geod. [...] (obręb [...] - S. II). W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż przedmiotowa działka częściowo porośnięta jest prawidłowo rozwiniętym i stosunkowo dobrym jakościowo drzewostanem sosnowym w wieku około 60 lat o zwarciu przerywanym (na mniejszej części przedmiotowych gruntów nie ma drzewostanu), las ten stanowi ponadto fragment zwartego kompleksu leśnego "L." o powierzchni około 30 ha. W ocenie organu przedstawiony stan faktyczny fragmentu ww. nieruchomości oraz podana przez wnioskodawców potrzeba powiększenia gospodarstwa rolnego nie uzasadnia w sposób szczególny zmiany przedmiotowego lasu na grunt rolny.
Po rozpoznaniu odwołania wnioskodawczyń Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania, stwierdzając, że organ I instancji nie wyjaśnił wszystkich okoliczności mogących mieć wpływ na wydane rozstrzygnięcie.
Rozpatrując ponownie sprawę Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. nie zezwolił A. M.-K., L. G. i M. M. na zmianę lasu na użytek rolny gruntów leśnych o powierzchni 0,12 ha położonych na działce nr geod. [...] (obręb [...] S. II), wskazując, że zamiar zabudowy przez wnioskodawczynie działki w ramach zabudowy zagrodowej celem prowadzenia hodowli koni nie może być uznany za udowodniony. Ponadto za odmową udzielenia zezwolenia na zmianę lasu na użytek rolny w przedmiotowej sprawie przemawia zasada powszechnej ochrony lasów oraz trwałości ich utrzymywania jak również konieczność ochrony środowiska naturalnego przed nieuzasadnioną degradacją. W ocenie organu grunty leśne objęte wnioskiem należało pozostawić do dalszego użytkowania leśnego.