Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Kielcach w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Dnia 10 października 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 10 października 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 26 stycznia 2012 r. sygn. akt II SA/Ke 835/11 w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] października 2011 r. znak [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Ke 835/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] października 2011 r., znak: [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., znak: [...] Wójt Gminy Zagnańsk ustalił S. B. opłatę jednorazową w wysokości 21.070,98 zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości składającej się z działek nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], o powierzchni 2,6348 ha, położonej w obrębie geodezyjnym [...], gm. Zagnańsk, na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Kajetanów. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia organ I instancji powołał m.in. przepis art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (obecnie Dz. U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą planistyczną oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zwanej dalej K.p.a., w związku z uchwałą Rady Gminy Zagnańsk z dnia 18 lipca 2006 r., nr 65/2006 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Kajetanów na terenie gminy Zagnańsk (Dz. Urz. Woj. Świętokrzyskiego nr 233, poz. 2656) zmienioną: uchwałą Rady Gminy Zagnańsk z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie zmiany Nr 1 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sołectwa Kajetanów, na terenie gminy Zagnańsk (Dz. Urz. Woj. Świętokrzyskiego nr 214, poz. 3109), uchwałą Rady Gminy Zagnańsk z dnia 29 października 2007 r., Nr 64/2007 w sprawie zmiany uchwały Nr 43/2007 Rady Gminy Zagnańsk z dnia 24 sierpnia 2007 r. w sprawie zmiany Nr 1 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sołectwa Kajetanów na terenie gminy Zagnańsk (Dz. Urz. Woj. Świętokrzyskiego nr 214, poz. 3110) oraz uchwałą Rady Gminy Zagnańsk z dnia 26 sierpnia 2008 r., Nr 108/2008 w sprawie zmiany Nr 2 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sołectwa Kajetanów na terenie gminy Zagnańsk (Dz. Urz. Woj. Świętokrzyskiego nr 215, poz. 2881).

W wyniku rozpatrzenia odwołania S. B., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach, utrzymało w mocy powyższą decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał przesłanki uzasadniające powstanie obowiązku uiszczenia opłaty planistycznej, określone w art. 36 ust. 1 i art. 37 ust. 4 ustawy planistycznej. Organ podkreślił, odwołując się w tym zakresie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt P 58/08, że organy administracji publicznej przy orzekaniu w przedmiocie tzw. renty planistycznej zobowiązane się do porównania, jaki status nadawał nieruchomości poprzednio obowiązujący plan miejscowy w stosunku do jej przeznaczenia w nowym planie. Wymierzenie tzw. renty planistycznej będzie uzasadnione, gdy aktualny plan zmienia dotychczasowe przeznaczenie danej działki, wynikające z wygasłego już planu i to bezsprzecznie powoduje zwiększenie jej wartości. Dopiero więc w razie braku tożsamości ustaleń poprzedniego i aktualnego planu dla danej nieruchomości badaniu będą podlegały przesłanki wyszczególnione w art. 37 ust. 1 ustawy planistycznej. W ocenie Kolegium, organ I instancji zasadnie i w sposób prawidłowy uwzględnił wskazany wyrok Trybunału Konstytucyjnego w rozważaniach dotyczących ustalenia opłaty planistycznej. Podstawą ustalenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości stanowił operat szacunkowy sporządzony przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego - M. S. dla zbytej nieruchomości, oznaczonej działkami nr: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], w miejscowości [...]. Autor operatu przedstawił, jaka nowa funkcja dla każdej z działek została wprowadzona z datą wejścia w życie planu miejscowego. Zgodnie z treścią miejscowego planu, który utracił ważność z dniem 31 grudnia 2003 r., nieruchomość w całości położona była w obszarze terenów oznaczonych na rysunku planu symbolami: RP- tereny upraw polowych oraz RL - tereny lasów i zadrzewień. Z operatu szacunkowego wynikało, iż do wyceny działek o przeznaczeniu przed uchwaleniem planu i po jego uchwaleniu, zastosowano podejścia porównawcze, metodę korygowania ceny średniej. Stan nieruchomości przyjęto z dnia wejścia w życie miejscowego planu, a ceny z dnia zbycia nieruchomości. Wybór wyceny gruntu przy zastosowaniu podejścia porównawczego i metody korygowania ceny średniej uzasadniono rodzajem szacowanej nieruchomości oraz liczbą dostępnych transakcji. W operacie przyjęto z rynku właściwego ze względu na położenie wycenianej nieruchomości co najmniej kilkanaście nieruchomości podobnych, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji oraz cechy tych nieruchomości. Wartość nieruchomości określono w drodze korekty średniej ceny nieruchomości podobnych współczynnikami korygującymi, uwzględniającymi różnicę w poszczególnych cechach tych nieruchomości. W ocenie organu, operat szacunkowy sporządzony został zgodnie z wymogami ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny nieruchomości oraz zasad i trybu sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109, z późn. zm.), zwanego dalej również rozporządzeniem z 2004 r. Wysokość opłaty planistycznej ustalona została prawidłowo przy zastosowaniu stawki procentowej określonej uchwałą Rady Gminy Zagnańsk o uchwaleniu planu miejscowego w wysokości 7%. Organ podkreślił, że nie znajduje potwierdzenia w obowiązującym stanie prawnym oraz w zgromadzonym materiale dowodowym zarzut odwołującego się wskazujący, iż tylko zbycie nieruchomości, w wyniku którego zbywca osiągnie korzyści (zysk) stanowi podstawę do obciążenia zbywcy opłatą planistyczną. Odnosząc się do zarzutu zawartego w odwołaniu wskazującego, iż zbywca i nabywca przedmiotowych działek jest tą samą osobą organ podał, że jak wynika z aktu notarialnego zbywcą przedmiotowych działek jest osoba fizyczna, zaś ich nabywcą jest osoba prawna. Prawo nie zabrania, aby ta sama osoba występowała w różnych rolach, z jednej strony reprezentowała siebie - działała we własnym imieniu, a z drugiej strony, reprezentowała osobę prawną i działała jako jednoosobowy Zarząd, który reprezentuje tę osobę. Ponadto organ nie zgodził się z odwołującym, że operat szacunkowy nie uwzględnia obciążeń nieruchomości związanych z jej położeniem. Stwierdził, że podnoszone przez odwołującego się kwestie były przedmiotem analizy i oceny rzeczoznawcy.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6157 Opłaty związane ze wzrostem wartości nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze