Skarżąca kasacyjnie zarzuciła także naruszenie przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908). W ocenie skarżącej kasacyjnie Sąd I. instancji błędnie uznał, że wprowadzona w miejscowym planie zagospodarowania definicja reklamy (§ 4 pkt 2 zaskarżonej uchwały) powtarza definicję ustawową reklamy i w sposób niedopuszczalny ją modyfikuje.
Wskazać należy, że na gruncie rozpoznawanej sprawy kwestionowany zapis 4 pkt 2 uchwały ma brzmienie następujące:
Ustala się zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, w tym walorów kompozycji krajobrazu: obowiązuje zakaz lokalizacji reklam. Jako reklamę rozumie się nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek materialnej formie wraz z elementami konstrukcyjnymi, zamocowaniami, przy czym tablice informacyjne o powierzchni do 0,3 m2 z nazwą usługi oraz tablice informacyjne podmiotów publicznych nie są reklamami.
Podczas gdy istniejąca w czasie podejmowania uchwały definicja ustawowa, zawarta w art. 4 pkt 23 uchwały o drogach publicznych i odnosząca się do użytkowników dróg miała następującą treść:
reklama - nośnik informacji wizualnej w jakiejkolwiek materialnej formie wraz z elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, umieszczony w polu widzenia użytkowników drogi, niebędący znakiem w rozumieniu przepisów o znakach i sygnałach lub znakiem informującym o obiektach użyteczności publicznej ustawionym przez gminę;
Była to definicja sformułowana na użytek tej konkretnej uchwały. Nawiązanie do niej w § 4 pkt 2 uchwały, w ogólnym tylko zakresie a zarazem z uściśleniem odnoszącym się do wszystkich reklam - wbrew stanowisku Sądu I. instancji - nie może być uznane za naruszające prawo w stopniu który mógłby prowadzić do stwierdzenia nieważności uchwały.
Powyższa okoliczność nie wpływa jednakże na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie bowiem pozostałe uchybienia zawarte w uchwale, powołane przez Sąd I. instancji, stanowią podstawę do stwierdzenia jej nieważności.
Na marginesie należy jedynie wskazać, że obecnie w ustawie została zawarta ogólna definicja reklamy, nie tylko dla potrzeb ustawy o drogach publicznych.
Z powyższych względów, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 204 pkt 1 ww. ustawy.