Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie Sędzia NSA Ludwik Żukowski ( spr. ) Sędzia NSA Teresa Kobylecka Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 16 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 marca 2007 r. sygn. akt II SA/Gd 24/07 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
II OSK 1030/07
U z a s a d n i e n i e
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (zwany dalej WSA, Sądem pierwszej instancji lub Sądem) Wyrokiem z dnia 7 marca 2007r., sygn. akt II SA/Gd 24/07 oddalił skargę wniesioną przez K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. (SKO) z dnia [...], nr [...]. Powołaną decyzją SKO uchyliło decyzję Wójta Gminy K. z dnia [...], nr [...], o ustaleniu opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku główne motywy rozstrzygnięcia Sądu były następujące: Wójt Gminy K. decyzją z dnia [...], nr [...], ustalił dla K. P. opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu swej decyzji organ pierwszej instancji podniósł, iż w dniu [...]. Rada Gminy K. uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (zwany dalej panem miejscowym) dla części wsi L.. W wyniku wejścia w życie planu miejscowego nieruchomości, które do tego czasu były przeznaczone na cele rolne według planu stały się nieruchomościami przeznaczonymi na cele mieszkaniowe i budowlane. W planie miejscowym ustalono trzydziestoprocentową stawkę służącą do ustalania opłat z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. W treści decyzji wskazano również na akty notarialne, które dotyczyły sprzedaży nieruchomości przez K. P. oraz dokonano obliczeń odnośnie pięciu jego działek.
Od opisanej decyzji Wójta odwołanie do SKO w G. wniósł K. P.. Rozstrzygnięciu SKO odwołujący się zarzucił niezastosowanie przez organ pierwszej instancji przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U . z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.) W rezultacie, organ pierwszej instancji nie uwzględnił przepisów tej ustawy w tym m.in. przepisu zobowiązującego do wydania i doręczenia stronie postanowienia o wszczęciu postępowania. Ponadto organ pierwszej instancji dopuścił się naruszenia przepisów k.p.a . oraz przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U . z 2004r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Wójt niewłaściwie obliczył też wartość nieruchomości, których dotyczyła sprawa.
SKO po rozpatrzeniu odwołania decyzją z dnia [...], nr [...], uchyliło decyzję Wójta Gminy K. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. SKO uznało, iż organ pierwszej instancji nie rozpatrzył w sposób całościowy zebranego materiału dowodowego. Uzasadnienie decyzji Wójta nie odpowiadało wymogom z art. 107 § 3 k.p.a ., naruszono także art. 10 § 1 k.p.a . Uznano zarzut skarżącego powołujący naruszenie art. 154 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wartość nieruchomości winna być ustalona w oparciu o faktyczny sposób wykorzystania nieruchomości, gdyż w dniu wydawania decyzji ustalającej opłatę nie obowiązywały przepisy poprzedniego planu miejscowego, na które powołał się organ przy ustalaniu opłaty. Jako niezasadny uznano zarzut naruszenia przepisów Ordynacji podatkowej.