Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 18 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 listopada 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1815/17 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] na rzecz Ministra Przedsiębiorczości i Technologii kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 listopada 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1815/17, oddalił skargę [...] (obecnie: [...]) na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
I
W wyniku zastosowania procedury, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. nr 42, poz. 274 ze zm.; dalej: u.s.s.e.), we wrześniu 2006 r. [...] (obecnie: [...]; dalej: skarżąca, spółka) uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "[...]". Zgodnie z tym zezwoleniem, zmienionym następnie decyzją Ministra Gospodarki z dnia [...] października 2011 r., spółka była zobowiązana do zainwestowania kwoty 4,5 mln euro oraz do zatrudnienia co najmniej 50 nowych pracowników do dnia 30 czerwca 2012 r. i utrzymania zatrudnienia na ww. poziomie do dnia 30 czerwca 2017 r.
W dniu 22 czerwca 2012 r. spółka zwróciła się do Ministra Gospodarki o stwierdzenie wygaśnięcia ww. zezwolenia podając, że nie jest w stanie wywiązać się z warunku zatrudnienia co najmniej 50 nowych pracowników, a to z uwagi na recesję na rynku budowlanym.
Decyzję z dnia [...] marca 2014 r. Minister Gospodarki - działając na podstawie art. 19 ust. 5 u.s.s.e. w zw. z art. 162 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.) - uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia wygaśnięcia udzielonego zezwolenia.
Na skutek wniosku spółki o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. Minister Gospodarki utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2014 r.
Minister Gospodarki wskazał, że zgodnie z art. 19 ust. 5 u.s.s.e. na wniosek przedsiębiorcy stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia, ale w sytuacji, gdy spełnione zostały przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia określone w przepisie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. W toku postępowania o wygaśnięcie organ dokonuje oceny wykonania zezwolenia przez stronę i w tym kontekście ocenia przede wszystkim jego bezprzedmiotowość. Dalej wyjaśnił, że bezprzedmiotowość stanowi przesłankę określoną w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., zgodnie z którym organ administracji publicznej stwierdza wygaśnięcie decyzji, jeżeli decyzja stała się bezprzedmiotowa, a stwierdzenie wygaśnięcia takiej decyzji nakazuje przepis prawa, albo gdy leży to w interesie społecznym lub interesie strony. Organ zaakcentował, że z powołanego przepisu wynikają dwie normy prawne. Pierwsza z nich wskazuje, że organ stwierdza wygaśnięcie decyzji, jeżeli stała się ona bezprzedmiotowa, a jej wygaszenie nakazuje przepis prawa. Druga natomiast uprawnia organ do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji, jeżeli stała się ona bezprzedmiotowa i leży to w interesie społecznym lub interesie strony. W każdym z ww. przypadków przesłanki muszą zostać spełnione kumulatywnie, co oznacza, że niespełnienie którejkolwiek z tych nich powoduje, że przepis ten nie będzie miał zastosowania. Zatem dopiero pozytywna ocena, co do istnienia obu ww. przesłanek łącznie w odniesieniu do jednej z sytuacji alternatywnie wymienionych w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. pozwala na stwierdzenie wygaśnięcia decyzji.