Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędziowie NSA Janusz Drachal (spr.) Maria Myślińska Protokolant Sylwia Kizińska po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w L. z dnia 1 lipca 2008 r. sygn. akt III SA/Lu 6/08 w sprawie ze skargi S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie udzielenia uprawnień diagnosty oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 lipca 2008 r. o sygnaturze akt III SA/Lu 6/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. uwzględnił skargę S. R. i uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] listopada 2007 r. o nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] października 2007 r. o nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie udzielenia uprawnień diagnosty.
Sąd I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organu administracji, który stwierdził, że S. R. posiada wykształcenie wyższe techniczne, od 12 kwietnia 1995 r. do 30 czerwca 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie obsługi i naprawy pojazdów mechanicznych, a w dniu [...] grudnia 2002 r. ukończył szkolenie podstawowe w zakresie przeprowadzenia okresowych badań technicznych pojazdów i zdał egzamin z wynikiem pozytywnym w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w L. - Oddział w C. W dniu [...] stycznia 2007 r. skarżący zwrócił się do Starostwa Powiatowego w C. o wydanie uprawnień diagnosty. Decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...], Starosta C. udzielił S. R. uprawnienia diagnosty nr [...]. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. powyższa decyzja rażąco naruszała prawo, tj. art. 84 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), bowiem nadanie uprawnień diagnosty nastąpiło mimo niespełnienia przez S. R. kryterium zdania egzaminu kwalifikacyjnego przed komisją powołaną przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego. Oznaczało to, zdaniem organu, że w odniesieniu do powyższego rozstrzygnięcia Starosty C. zaistniała przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji określona w art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej jako: k.p.a.).
Sąd I instancji stwierdził, że głównym problemem w sprawie jest interpretacja art. 84 ust. 2 i ust. 2a Prawa o ruchu drogowym (zgodnie z którym starosta wydaje uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli osoba ubiegająca się o jego wydanie posiada wymagane wykształcenie techniczne i praktykę, odbyła wymagane szkolenie oraz zdała z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny przeprowadzany za opłatą przez komisję powołaną przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego), jak również interpretacja przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. Nr 246, poz. 2469; dalej jako: rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 4 listopada 2004 r.).
Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący ukończył szkolenie podstawowe w zakresie przeprowadzania okresowych badań technicznych pojazdów i złożył egzamin z wynikiem pozytywnym w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów (Dz. U. Nr 81, poz. 919; dalej jako: rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r.), gdzie w § 2 ust. 3 określono, że uprawnieni diagności przeprowadzający badania techniczne pojazdów powinni ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie w zakresie przeprowadzenia okresowych badań technicznych pojazdów, a w razie upoważnienia do przeprowadzania badań dodatkowych - również ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie specjalistyczne w stosownym zakresie.