Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Małgorzata Rysz po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Sp. j. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1017/17 w sprawie ze skargi A. Sp. j. w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...]; 3. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz A. Sp. j. w W. 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 października 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 1017/17, oddalił skargę A. Sp. j. w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z [...] lutego 2017 r. w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zwrócił się do Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Dyrektor OW NFZ) z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym H. K. (dalej: ubezpieczony, zainteresowany) z tytułu wykonywania pracy na podstawie umów o świadczenie usług, zawartych z A. Sp. j. W uzasadnieniu wniosku ZUS poinformował, że w wyniku przeprowadzonej u płatnika składek kontroli uznał, że Zainteresowany nie został zgłoszony do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu zawartych z płatnikiem umów. ZUS zaznaczył, że z treści umów, nazwanych umowami o dzieło, wynika, że czynności jakie miał wykonać Zainteresowany to "wykonanie fotoinspekcji nieruchomości położonych na terenie woj. [...]". Według ZUS zbadane umowy nie spełniały definicji art. 627 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.; dalej cyt. jako: k.c.) i dlatego zakwalifikowano je jako umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Decyzją z [...] listopada 2014 r. Dyrektor OW NFZ stwierdził, że Zainteresowany podlegał we wskazanych okresach obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu wykonywania na rzecz płatnika pracy w oparciu o badane umowy. Zdaniem organu I instancji używana w umowach terminologia oraz ich treść wskazuje, że są to umowy o świadczenie usług, do których odpowiednie zastosowanie mają przepisy o zleceniu (art. 750 k.c.). O rodzaju stosunku prawnego nie decyduje bowiem nazwa umowy, lecz faktyczna realizacja przez strony wzajemnych praw i obowiązków, ustalonych i realizowanych przy wykonywaniu umowy. Dyrektor OW NFZ ustalił, że przedmiotem umów zawartych pomiędzy Zainteresowanym a płatnikiem składek było wykonanie fotoinspekcji nieruchomości. Zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez ZUS umowy te dotyczyły powtarzających się czynności, mających charakter starannego wykonywania usług. W wyniku tych czynności nie powstał produkt materialny o indywidualnych, niepowtarzalnych, opisanych z góry cechach. Zainteresowany realizując te umowy zobowiązany był wyłącznie do dołożenia należytej staranności i wykonywania czynności w określonych terminach. Rezultatem wykonanych usług, zleconych przez bank, był zestaw zdjęć, zgodny z wymogami jakościowymi banku, wraz z protokołem z fotoinspekcji przeprowadzonej na wskazanej nieruchomości klienta banku, zawierający m.in. podstawowe informacje o nieruchomości. Dokumentacja ta stanowiła dla banku materiał wykorzystywany przy podejmowaniu decyzji w sprawie udzielenia kredytów. Organ wskazał, że przedmiotem umów nie było więc osiągnięcie oznaczonego, skonkretyzowanego rezultatu, określonego w umowie jako dzieło. Przyjmujący zamówienie zobowiązał się do starannego działania prowadzonego zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie wytycznymi Zamawiającego, a nie do osiągnięcia z góry oznaczonego w umowie rezultatu. Z powyższych względów Dyrektor OW NFZ uznał przedstawione umowy za umowy o świadczenie usług, do których odpowiednie zastosowanie mają przepisy o zleceniu.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona zdrowia
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia