Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Protokolant Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "S." Spółki z o.o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1886/13 w sprawie ze skargi "S." Spółki z o.o. w Z. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania prowadzenia reklamy apteki oraz nałożenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 27 listopada 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 1886/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę "S." Spółki z o.o. w Z. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu zaprzestania prowadzenia niezgodnej z przepisami reklamy apteki oraz nałożenia kary.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.
"S." Sp. z o.o. z siedzibą w Z. (dalej przywoływana jako skarżąca) posiada zezwolenie wydane dnia [...] listopada 2002 r. przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w K. na prowadzenie apteki ogólnodostępnej "[...]", położonej w K. przy ul. K. [...].
Planowa kontrola w zakresie podstawowych warunków prowadzenia apteki zgodnie z obowiązującym prawem, przeprowadzona w dniach [...]-[...] listopada 2012 r. m.in. wykazała uczestnictwo apteki w programie "[...]", "[...]" oraz programie "[...]".
W odpowiedzi na wezwanie organu do złożenia wyjaśnień skarżąca poinformowała m.in., że apteka bierze udział w "[...]", programie "[...]" oraz programie "[...]", korzysta z systemu komputerowego, którego funkcjonalność pozwala na ustalenie wysokości rabatu, z którego może skorzystać uczestnik programu na podstawie rejestrowanej w tym systemie ilości plusów.
Ś. Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. nakazał "S." Sp. z o.o. z siedzibą w Z. zaprzestania prowadzenia reklamy działalności apteki ogólnodostępnej, położonej w K. przy ul. K. [...], polegającej na uczestnictwie w "[...]", programie "[...]" i programie "[...]" oraz nałożył karę pieniężną w kwocie 2.500 zł, i nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie w całości i w tym zakresie orzeczenie co do istoty sprawy, alternatywnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji albo uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w pierwszej instancji. Strona skarżąca nie kwestionowała stanu faktycznego sprawy, jednakże nie zgodziła się z wnioskiem organu, że uczestnictwo apteki w "[...]", w programie "[...]" oraz w programie "[...]" stanowi jej reklamę zabronioną przez art. 94a ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r., Nr 45, poz. 271 ze zm.; dalej przywoływana jako p.f.). Jej zdaniem do elementów konstytutywnych definicji pojęcia "reklamy i jej działalności" należy zaliczyć publiczny charakter podjętych działań.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Główny Inspektor Farmaceutyczny utrzymał w mocy powyższą decyzję Ś. Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego.
Powołując się na ustalony stan faktyczny zgodził się z oceną organu pierwszej instancji co do kwalifikacji faktu uczestnictwa apteki, prowadzonej przez skarżącą w "[...]", programie "[...]" programie "[...]" jako prowadzenia niedozwolonej reklamy apteki i jej działalności. W ocenie organu drugiej instancji ww. programy są programami lojalnościowymi, co stanowi jedną z form reklamy.