Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant Małgorzata Ciach po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Powiatu Kluczborskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 29 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Op 825/14 w sprawie ze skargi Powiatu Kluczborskiego na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie zmiany wieloletniej prognozy finansowej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Powiatu Kluczborskiego na rzecz Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. kwotę 220 (dwieście dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. oddalił skargę Powiatu K. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. z dnia [...] września 2012 r., w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym:
Objętą skargą uchwałą RIO w O. orzekło o nieważności uchwały nr [...] Rady Powiatu w K. z dnia [...] sierpnia 2012 r. w sprawie zmiany wieloletniej prognozy finansowej. Organ stwierdził naruszenie art.226 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 72 ustawy o finansach publicznych oraz § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (Dz. U. Nr 298 poz. 1767). W jego ocenie dokonana uchwałą Powiatu zmiana wieloletniej prognozy finansowej polegała na pominięciu w tejże prognozie, w kolumnie dług spłacany wydatkami (zobowiązania wymagalne, umowy zaliczane do kredytów i pożyczek) umowy inwestycyjnej zawartej z S. spółką z o.o. w W. pod nazwą "Zwiększenie efektywności energetycznej w obiektach użyteczności publicznej Powiatu K.".
Organ wskazał, że zdaniem Powiatu tego rodzaju umowy o charakterze inwestycyjnym nie są umowami nienazwanymi i nie stanowią tytułów zaliczających się do kategorii długu publicznego w rozumieniu art. 72 ustawy o finansach publicznych, a w konsekwencji nie są tytułami dłużnymi w rozumieniu rozporządzenia i nie wpływają na wysokość wskaźnika zadłużenia powiatu. Umowa inwestycyjna zawarta z firmą S. była umową nazwaną posiadającą cechy właściwe dla umowy o roboty budowlane oraz dla umowy o świadczenie usług i dotyczyła wykonania robót budowlanych i wykonania usług, a nie ich finansowania. Posiadała cechy dwóch umów nazwanych, wobec czego nie mogła być kwalifikowana równolegle jako umowa o charakterze nienazwanym.
Regionalna Izba Obrachunkowa dokonując analizy umowy stwierdziło, że zawierała ona postanowienia wykraczające w zakresie modyfikacji umowy nazwanej poza zakres zasady swobody umów, czyniąc z niej, w części dotyczącej odroczenia terminu płatności za roboty wykonane na jej podstawie i poniesienia kosztów odroczonej płatności, umowę nienazwaną, której przedmiotem było uzyskanie zagwarantowanych oszczędności poprzez wykonanie kompleksowych robót budowlanych polegających na termomodernizacji budynków oraz modernizacji oświetlenia w budynkach oświatowych oraz refundacja poniesionych wydatków za wykonane roboty budowlane wraz z rozłożeniem płatności w czasie na okres 9 lat. Zobowiązanie Powiatu wynikłe z powołanej umowy stanowiło, w ocenie RIO, tytuł dłużny zaliczany do państwowego długu publicznego wynikający z umowy nienazwanej, o terminie zapłaty dłuższym niż rok, związanej z finansowaniem usług, dostaw, robót budowlanych, która wywołała skutki ekonomiczne podobne do umowy pożyczki lub kredytu - kategorii umowy wskazanej w § 3 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2011 r.