Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz (spr.) Sędziowie Rafał Batorowicz NSA Kazimierz Brzeziński Protokolant Karol Pachnik po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 1884/08 w sprawie ze skargi J. S. - A.-M. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie określenia opłaty za udzielenie zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji lub napraw oraz sprawdzania tachografów samochodowych: 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od J. S. na rzecz Prezesa Głównego Urzędu Miar kwotę 900 (dziewięćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W.(WSA) wyrokiem z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1884/08 oddalił skargi Jana S.na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] oraz nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Zaskarżonymi decyzjami z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] i nr [...] Prezes Głównego Urzędu Miar (Prezes GUM), po rozpatrzeniu wniosków skarżącego Jana S., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A.-M. z siedzibą w K., o ponowne rozpatrzenie spraw zakończonych decyzjami tego organu z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] i nr [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa GUM z dnia [...] listopada 2005 r. określających opłaty za wydanie zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji, napraw oraz sprawdzania tachografów samochodowych - utrzymał w mocy te decyzje z dnia [...] kwietnia 2008 r.
Z akt sprawy wynika, że decyzjami z dnia [...] sierpnia i [...] września 2005 r. Prezes Głównego Urzędu Miar udzielił skarżącemu przedsiębiorcy zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie instalacji, napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych.
Następnie decyzjami z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] oraz nr [...] Prezes Głównego Urzędu Miar, działając na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 ze zm.) i § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309 ze zm.) - określił skarżącemu opłaty w wysokości 12.000,- złotych za wykonane czynności urzędowe.
Pismami z dnia [...] marca 2008 r. skarżący Jan S. wniósł o stwierdzenie nieważności wydanych przez Prezesa Głównego Urzędu Miar decyzji nr [...] oraz nr [...] z dnia [...] listopada 2005 r., zaznaczając, że w chwili wydania wspomnianych zezwoleń ustawa Prawo o miarach nie przewidywała pobierania opłaty jaką nałożył Prezes GUM. Ponadto skarżący stwierdził, że ustalenie opłaty przez Prezesa Głównego Urzędu Miar w wydanych decyzjach nr [...] oraz nr [...] nastąpiło w oparciu o przepis § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, który to przepis został wydany bez upoważnienia ustawowego, co sprawia, że decyzje zostały wydane z naruszeniem przepisów ustawy Prawo o miarach, określającej katalog opłat w sposób zamknięty i niebudzący wątpliwości. Wnioskodawca wskazał również, że w świetle art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków i innych danin publicznych następuje w drodze ustawy.
W wyniku rozpoznania złożonych przez stronę skarżącą wniosków, Prezes Głównego Urzędu Miar decyzjami z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] oraz nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] oraz decyzji nr [...] (obie z dnia [...] listopada 2005 r.). W uzasadnieniu obu rozstrzygnięć organ podniósł, że określając wysokość opłaty za wydane zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie instalacji, napraw oraz sprawdzania urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym - tachografów samochodowych, działał w granicach i na podstawie prawa stosując § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy, do czego obligował go nie tylko art. 6 k.p.a., ale także art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa.