Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. akt VIII SA/Wa 489/19 w sprawie ze skargi T.K. na decyzję M. S. z dnia [...] kwietnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska komornika sądowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. akt VIII SA/Wa 489/19, po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska komornika sądowego: uchylił zaskarżoną decyzję i umorzył postępowanie administracyjne (pkt 1); zasądził od Ministra Sprawiedliwości na rzecz skarżącego kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 2).
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
I
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. Minister Sprawiedliwości - działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm. - dalej: k.p.a.) oraz art. 19 ust. 1 pkt 2 i art. 280 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 771 z późn. zm. - dalej: ustawa o komornikach lub u.k.s.) - odwołał T.K.(dalej: skarżący, strona) ze stanowiska Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w L.
W uzasadnieniu decyzji Minister Sprawiedliwości wskazał, że w dniu 25 lutego 2019 r. skarżący ukończył 65 rok życia. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 1 pkt 2 u.k.s. Minister Sprawiedliwości z urzędu odwołuje, w drodze decyzji, komornika z zajmowanego stanowiska, jeżeli komornik ukończył 65 rok życia.
Skarżący nie zgodził się z powyższą decyzją i wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W oparciu o podniesione zarzuty, strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.
Skarżący wskazał, że art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o komornikach stoi w sprzeczności z normami unijnymi, tj. art. 2 ust. 2, art.6 ust. 1 i art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady z dnia 27 listopada 2000 r. nr 2000/78/WE ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz. Urz. UE L 303.12.16 - dalej: dyrektywa 2000/78/WE). Według skarżącego organ dokonał błędnej wykładni i zastosowania art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o komornikach uznając, że przepis ten nie powoduje dyskryminacji ze względu na wiek, w którym komornik musi zaprzestać wykonania pracy zawodowej.
W ocenie skarżącego, jeżeli nie odnotowano w pracy komornika przypadków istotnych uchybień, np. w postaci nieprawidłowego przeprowadzania egzekucji - to automatyczne wygaszenie jego uprawnień zawodowych należy ocenić jako ingerencję niezgodną z zasadą proporcjonalności, a idąc dalej należy ją z całą stanowczością ocenić jako dyskryminującą. Jeśli dany komornik ma pozytywną opinię potwierdzoną przez dany organ do wykonywania zawodu, to nie powinien być z niego usuwany. Natomiast Minister Sprawiedliwości w żaden sposób nie uzasadnił swojej decyzji o odwołaniu skarżącego z zajmowanego stanowiska, a jedynie powołał się na przepis art. 19 ust 1 pkt. 2 ustawy o komornikach.
Dalej skarżący podniósł, że wobec wynikających kontrowersji z zastosowania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 2 u.k.s. i jego niezgodności z przepisami prawa Unii Europejskiej oraz zakazem dyskryminacji wynikającej z przepisów Konstytucji RP Minister Sprawiedliwości powinien bezpośrednio stosować postanowienia dyrektywy 2000/78/WE, a zwłaszcza art. 2 ust 2. Organ błędnie przyjął, że możliwość uznania w przypadku komorników odmiennego traktowania ze względu na wiek - nie stanowi dyskryminacji i jest zgodna z przepisem art. 6 ww. dyrektywy. Nie można bowiem uznać za uzasadniony cel, że pragmatyka zawodu wymaga od ustawodawcy dokonywania zwolnień pracownika tylko i wyłącznie ze względu na osiągnięcie przez niego wieku emerytalnego. Artykuł 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o komornikach na podstawie którego okoliczność osiągniecia przez dane osoby wieku emerytalnego określonego przez ten przepis dla celów przejścia na emeryturę pociąga za sobą rozwiązanie z mocy prawa stosunku pracy - należy uznać za wprowadzające gorsze traktowanie osób, które osiągnęły ten wiek w stosunku do wszystkich pozostałych osób czynnych zawodowo, co czyni ten przepis sprzeczny z powyższymi przepisami oraz z przepisami Konstytucji RP, tj. art. 2 i art. 32.