Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Joanna Kabat- Rembelska (spr.) Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 8 stycznia 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 2217/12 w sprawie ze skargi O. B. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6550
Inne orzeczenia z hasłem:
Środki unijne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 8 stycznia 2013 r. w sprawie ze skargi O. B.-R. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes ARiMR) z [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w G. (dalej: Dyrektor Oddziału ARiMR) nr [...] z [...] maja 2012 r.

Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. ( dalej: Kierownik Biura ARiMR) decyzją z [...] listopada 2010 r. przyznał skarżącej płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010.

Dyrektor Oddziału ARiMR zawiadomieniem z [...] kwietnia 2012 r. poinformował skarżącą o wszczęciu z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Biura ARiMR z [...] listopada 2010 r. Następnie Dyrektor Oddziału ARiMR decyzją z [...] maja 2012 r. stwierdził nieważność decyzji Kierownika Biura ARiMR z [...] listopada 2010 r.

Prezes ARiMR, po rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania skarżącej, decyzją z [...] lipca 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ podniósł, że Kierownik Biura ARiMR przyznał płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2010 nie ustalając powierzchni kwalifikowanej do ich przyznania na zadeklarowanej działce ewidencyjnej Nr [...], zgodnie z wartością maksymalnego kwalifikowalnego obszaru wyznaczonego w systemie identyfikacji działek rolnych, stosownie do treści art. 28 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1122/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) Nr 73/2009 odnośnie do zasady wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przewidzianych w wymienionym rozporządzeniu oraz wdrażania rozporządzenia Rady (WE) Nr 1234/2007 w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności w ramach systemu wsparcia ustanowionego dla sektora wina (Dz. Urz. L Nr 316 z 2 grudnia 2009 r., s. 65 ze zm. - dalej: rozporządzenie Nr 1122/2009). Organ stwierdził, że skarżąca m.in. zadeklarowała działkę nr 202/1 o powierzchni 1,80 ha, podczas gdy powierzchnia wyznaczonego w jej ramach maksymalnego kwalifikowalnego obszaru do płatności (PEG) wynosi 1,67 ha. Tym samym zdaniem Prezesa ARiMR Dyrektor Oddziału ARiMR zasadnie stwierdził nieważność decyzji Kierownika Biura ARiMR na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Prezes ARiMR odnosząc się do zarzutu skarżącej kwestionującego charakter stwierdzonego rażącego naruszenia prawa przez Kierownika Biura ARiMR, stwierdził, że nie dokonywał ustaleń wielkości stwierdzonych nieprawidłowości odnośnie do powierzchni gruntów. Organ zauważył, że płatności bezpośrednie mogą być przyznawane producentom rolnym, spełniającym warunki określone przez prawo krajowe i unijne, tylko w takiej wysokości, w jakiej zostały one konkretnie określone przez Unię Europejską. Przepisy prawa krajowego i unijnego nie dopuszczają jakiejkolwiek uznaniowości w ustalaniu wysokości płatności bezpośrednich do gruntów rolnych.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6550
Inne orzeczenia z hasłem:
Środki unijne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa