Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Dąbek Protokolant Marta Koźlik po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Spółki z o.o. w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 2171/14 w sprawie ze skargi B. Spółki z o.o. w D. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. Spółki z o.o. w D. na rzecz Prezesa Agencji Rynku Rolnego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: WSA w Warszawie lub Sąd I instancji), sygn. akt V SA/Wa 2171/14, oddalił skargę B. Sp. z o.o. w D. (dalej: Skarżąca) na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego (dalej: Prezes ARR lub organ odwoławczy) z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dopłaty z tytułu zużytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowany.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że pismem z dnia [...] marca 2014 r., Skarżąca, złożyła w Oddziale Terenowym Agencji Rynku Rolnego w G. wniosek o przyznanie dopłaty z tytułu użytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowalny mającej charakter pomocy de minimis w rolnictwie (dot. dopłaty do 141,02 ha obsianej pszenicą ozimą).
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. Dyrektor OTARR w G. (dalej: organ I instancji) odmówił Skarżącej przyznania pomocy w postaci dopłaty mającej charakter pomocy de minimis w rolnictwie z tytułu użytego do siewu lub sadzenia materiału siewnego kategorii elitarny lub kwalifikowalny.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że Skarżąca otrzymała z ARR w okresie 3 lat pomocy de minimis w kwocie 13 316,61 pin i jest powiązana osobno i kapitałowo z następującymi podmiotami: M. Sp. z o.o., D. Sp. z o.o., G. Sp. z o.o., A. Sp. z o.o., G. Sp. z o.o., E. Sp. z o.o., grupa D.Sp. z o.o., T. z/s w D. Organ przyjął, że wszystkie te podmioty są ze sobą powiązane stanowiąc jedno przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) Nr 1408/2013 z dnia 18.12.2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu UE do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. U. UE 352 z 24.12.201 r.- dalej: Rozporządzenie). Ponadto, wskazano, że identyczne wnioski o przyznanie dopłaty złożyły spółki M., E., G. i G., a przyznana pomoc de minimis w ostatnich trzech latach przekroczyła 15.000 euro (realnie wypłacona kwota to 24 851,65 euro).
Orzekając na skutek odwołania skarżącej Prezes ARR decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W motywach organ odwoławczy, za jedyny brak formalny uznał zaniechanie powołania w zaskarżonej decyzji przepisów unijnych, który nie miał wpływu na treść rozstrzygnięcia. Prezes ARR podzielił pogląd organu I instancji, że przyznanie pomocy skutkowałoby przekroczeniem przez Skarżącą dopuszczalnego łącznego limitu pomocy de minimis, który na jedno przedsiębiorstwo wynosi kwotę 15.000 euro. Organ wskazał, że Skarżąca wraz z innymi powiązanymi z nią spółkami polskimi stanowią jedno przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 ust. 2 Rozporządzenia, a tym samym, że wszystkie te podmioty obowiązuje jeden limit dopuszczalnej pomocy.
WSA w Warszawie oddalając skargę na powyższą decyzję stwierdził, że zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt a Rozporządzenia w powiązaniu z ostatnim zdaniem art. 2 ust. 2 tego aktu normatywnego to spółka T. posiada większość praw głosu wspólników w Skarżącej Spółce (z treści informacji Krajowego Rejestru Sądowego wynika, że T. posiada całość udziałów spółki).