Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz (spr.) Sędzia NSA Jan Bała Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 1887/08 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie usług telekomunikacyjnych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz P. S.A. w W. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1887/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę P. S.A. z siedzibą w W. i uchylił decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] lipca 2008 r. o nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...], w przedmiocie usług telekomunikacyjnych. Ponadto Sąd orzekł, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu, a także zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji przyjął następujące ustalenia.
Pismem z dnia [...] lutego 2008 r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej także jako: Prezes UKE) zwrócił się do P. S.A. o przekazanie informacji dotyczącej przychodów i wolumenu ruchu oraz liczby użytkowników w zakresie klientów abonamentowych indywidualnych, abonamentowych biznesowych oraz klientów usług przepłaconych w 2005, 2006, 2007 r. w formie zgodnej z założeniami określonymi przez Urząd w załączniku do pisma. Wspomniane wezwanie do przekazania informacji zostało dokonane w związku z wszczętym w dniu [...] września 2007 r. postępowaniem w sprawie wyznaczenia przedsiębiorców o znaczącej pozycji rynkowej na krajowym rynku świadczenia dostępu i rozpoczynania połączeń w ruchomych publicznych sieciach telefonicznych oraz nałożenia na tych przedsiębiorców obowiązków regulacyjnych.
W dniu 14 marca 2008 r. P. S.A. przekazała żądane przez organ informacje, dokonując jednakże, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.), dalej powoływanej jako Prawo telekomunikacyjne, zastrzeżenia stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa informacji zawartych w Tabelach 1, 2, 3a, 3b, 4 oraz w Metodologii wykorzystanej podczas przygotowania danych.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. Prezes UKE, działając na podstawie art. 9 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego oraz art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej zwanej k.p.a.) w związku z art. 206 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego, uchylił zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa w odniesieniu do informacji przetworzonych dotyczących średnich cen usług, obliczonych na podstawie danych w zakresie wolumenu ruchu i przychodów oraz liczby użytkowników, a także nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
P. S.A. złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, podnosząc między innymi, że organ wydał decyzję bez przeprowadzenia postępowania w sprawie i uniemożliwił stronie czynny w nim udział.
Decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. Prezes UKE utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2008 r. W uzasadnieniu organ stwierdził, że przedsiębiorca telekomunikacyjny może zastrzec informacje, dokumenty lub ich części zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, dostarczane na żądanie organu lub na podstawie przepisów ustawy. Dokonanie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego takiego zastrzeżenia jest każdorazowo weryfikowane przez organ, który może uchylić to zastrzeżenie w drodze decyzji administracyjnej. Postępowanie administracyjne wszczyna w takiej sytuacji złożenie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego pisma z informacją o zastrzeżeniu pewnych danych lub dokumentów. Organ wyjaśnił również, że w przedmiotowej sprawie nie przeprowadzał dowodów oraz nie brał pod uwagę innych pism niż te, które stanowiły korespondencję ze stroną skarżącą, wobec czego brak było potrzeby wypowiedzenia się strony przed wydaniem decyzji.