Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia del. WSA Urszula Wilk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [A.] Sp. z o.o. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gl 190/16 w sprawie ze skargi [A.] Sp. z o.o. w R. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 19 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę [A.] Spółki z o.o. w R. na postanowienie Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego z dnia [...] grudnia 2015 r., którym organ stwierdził niedopuszczalność odwołania wniesionego przez [A.] Spółkę z o.o. od decyzji Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach z [...] października 2015 r. wstrzymującej stosowanie tkaniny podsadzkowej [A.] produkowanej przez skarżącą w wyrobiskach podziemnych KW S.A. Oddział KWK "Ziemowit" w Lędzianach.
Wyrok ten wydano w następującym stanie sprawy:
Decyzją Dyrektora Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach z [...] października 2015 r. wstrzymano stosowanie tkaniny podsadzkowej [A.] produkowanej przez [A.]Spółkę z o.o. w R. w wyrobiskach podziemnych KW SA Oddział KWK Ziemowit w Lędzinach, do czasu potwierdzenia badaniami przeprowadzonymi przez wyspecjalizowaną jednostkę naukowo-badawczą, że dostarczone do zakładu górniczego partie wyrobu spełniają wymagania § 360 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 28 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. nr 139, poz.1169 ze zm).
Jako podstawę prawną decyzji wskazano art.171 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2015 r., poz. 196 ze zm.).
Odwołanie od tej decyzji wniosła [A.] Spółka z o.o. w R.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2015 r Prezes Wyższego Urzędu Górniczego stwierdził niedopuszczalność odwołania wniesionego przez [A.] Spółkę z o.o. stając na stanowisku, iż nie ma ona interesu prawnego w sprawie zatem nie jest stroną postepowania w rozumieniu art.28 k.p.a. Organ wskazał, że w art. 171 ust. 1 pkt 2 p.g.g. ustawodawca przewidział możliwość ingerencji organu nadzoru w działalność ruchu zakładu górniczego w sytuacji powstania bezpośredniego zagrożenia dla zakładu górniczego, jego pracowników, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska, który może w całości lub części wstrzymać ruch tego zakładu lub jego urządzeń, określając warunki wznowienia ruchu. Wskazane przepisy odnoszą się do ruchu zakładu górniczego a zatem do prowadzenia zakładu górniczego, który reprezentuje kierownik ruchu zakładu górniczego i do niego są adresowane oraz do organu nadzoru. W ocenie organu skarżąca nie była stroną tego postępowania, gdyż jest tylko producentem tkaniny podsadzkowej, której użycie zostało zakwestionowane przez organ nadzoru na podstawie oceny J. C. T. sp. z o.o.
Skargę na to postanowienie wniosła [A.] Spółka z o.o.
Opisanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzja wydana w dniu [...] października 2015 r. przez Dyrektora Urzędu Górniczego w Katowicach na podstawie art. 171 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 224 p.g.g. nakazuje powstrzymanie się od konkretnego działania przez przedsiębiorcę podlegającemu nadzorowi organów górniczych i ma przeciwdziałać zagrożeniom w zakładach górniczych, w których działalność prowadzona jest na podstawie posiadanej przez przedsiębiorcę koncesji. Zdaniem Sądu w takich sprawach, z mocy ustawy, stronami postępowania są organ nadzoru górniczego oraz kierownik zakładu ruchu górniczego wyznaczony przez przedsiębiorcę. W przedmiotowej sprawie stroną postępowania był Kierownik Zakładu Ruchu Górniczego oddział KWK Ziemowit w Lędzinach i jemu doręczono decyzję celem natychmiastowego wykonania. Decyzja dotyczyła wstrzymania stosowania w bieżącej działalności gospodarczej tkaniny [A.] do czasu weryfikacji jej właściwości przez specjalistyczną jednostkę naukowo-badawczą. Strona jej nie zaskarżyła.